19. Mituaw ang mga lumolupyo sa Jerusalem,“Pagkapait sa midangat kanato!Dili na mamaayo kining atong mga samad.Apan kasakit kini nga kinahanglang atong antuson.
20. Nangaguba ang atong mga tolda,nangabugto ang mga higot niini.Gibiyaan na kita sa atong mga anak,wala nay nahibilin aron pagtaod pag-usab sa tolda ug sa mga tabil niini.”
21. Mitubag ako,“Ang mga kadagkoan mga buangbuangkay wala man sila magpakisayod sa kabubut-on sa Ginoo.Busa wala sila magmalampusonug nagkatibulaag ang atong katawhan.
22. Pamati kamo niining balita!May umaabot nga kasamok gikan sa usa ka nasod sa amihanan;ang kasundalohan niini molumpag sa mga siyudad sa Juda,ug kining mga siyudara mahimo nga disertoug puy-anan sa mga ihalas nga mananap.”
23. O Ginoo, nasayod ako nga walay tawo nga makapaniguro sa iyang kaugmaon,o makabuot sa mga butang nga modangat sa iyang kinabuhi.
24. O Ginoo, kastigoha kamiapan ayaw intawon palabihi.Ug kon imo kaming kastigohon,ayaw intawon iatol nga nasuko kaaron dili kami mahurot ug kamatay.
25. Ipahamtang ang imong kapungot sa mga nasod nga wala magsimba kanimoug wala mosangpit kanimo.Gipamatay nila ang mga kaliwat ni Jacob;gipanglumpag nila ang mga kabalayan ug gilaglag nila kami sa hingpitug giamong-amongan ang among nasod.