4. Magabii mangadto sila sa mga langub ug mga lubnganan.Mokaon silag baboy ug ang ilang lutoanan adunay sabaw sa mga mahugawng mananap;
5. ug moingon, ‘Ayaw akog hilabti,ug ayaw pagduol kanako kay ako balaan.’Kining mga tawhana makapasurok sa akong dugo,ug ang akong kasuko daw kalayo nga nagdilaab kanunay.
6. “Nahisulat na nga ako dili magpakahilom lamangkondili manimalos gayod ako.Pabayron ko sila
7. sa ilang sala ug sa sala sa ilang katigulangankay nagsunog man silag insenso didto sa kabukiran,ug gibugalbugalan nila ako didto sa kabungtoran;busa silotan ko sila sumala sa ilang pagkadaotan kaniadto,” nag-ingon ang Ginoo.
8. Kini ang giingon sa Ginoo,“Walay maghilabot sa pungpong sa ubas kay ang bino anaa niini.Mao usab kini ang akong buhaton sa akong mga alagad;dili ko sila hutdon ug laglag.
9. Padaghanon ko ang katawhan sa Israelug ang ilang kaliwat maoy makapanag-iya sa akong yuta ug kabukiran;panag-iyahon kini sa akong piniliug adto didto sila magpuyo.
10. Ang Sharon mahimo nang sibsibanan sa kahayopanug ang Walog sa Acor mahimong pahulayanan sa mga baka;himoon ko kini alang sa akong katawhan nga nangita kanako.
11. “Apan kamong mibiya kanako,kamong nalimot sa akong balaang bukid ug nagsimba kang Gad, diosdios sa suwerte,ug naghalad ug bino alang kang Meni, ang diosdios sa kapalaran,
12. ipapatay ko kamo pinaagi sa espadaug wala gayoy makaikyas kaninyo,tungod kay sa dihang gitawag ko kamo, wala kamo motubag,sa dihang misulti ako, wala kamo mamati;gibuhat hinuon ninyo ang daotanug gipili ang wala ko kahimut-i.”
13. Busa miingon ang Ginoong Dios,“Ang akong mga alagad buhong sa pagkaon apan kamo gutomon;magtagbaw sila sa ilimnon apan kamo uhawon;maglipay sila apan kamo pakaulawan;