13. Busa miingon ang Ginoong Dios,“Ang akong mga alagad buhong sa pagkaon apan kamo gutomon;magtagbaw sila sa ilimnon apan kamo uhawon;maglipay sila apan kamo pakaulawan;
14. mag-awit sila tungod sa kalipay,apan kamo manghilak tungod sa kaguol,ug motiyabaw tungod sa hilabihang kasakit sa balatian.
15. Ang ngalan nga inyong ibilin gamiton sa akong mga pinili ingon nga tunglo,ug Ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo.Apan laing ngalan ang akong itawag sa akong mga alagad.
16. Ang nagkinahanglan ug panalangin,mangaliyupo nga panalanginan siya sa Dios nga tinubdan sa kamatuoran,ug ang manumpa, manumpa sa ngalan sa Dios nga matinud-anonkay kalimtan na man ang mga kalisdanan kaniadto.”
17. Ang Ginoo miingon,“Tan-awa, magbuhat akog bag-ong langit ug bag-ong yutaug dili na hinumdoman ang tanang nangagi.
18. Busa paglipay pag-ayo hangtod sa hangtod tungod sa akong gibuhatkay himoon kong malipayon ang katawhan sa Jerusalem.
19. Magmalipayon ako tungod sa Jerusalem,ug magsadya ako tungod sa akong katawhan;dili na madungog diha niini ang mga danguyngoy ug bakhoug ang tuaw sa pagpakitabang.
20. Ang kabataan dili na mamatay nga masuso pa,ug ang tigulang matigulang gayod pag-ayo una mamatay,kay ang mamatay sa panuigon nga usa ka gatos isipon nga batan-on,ug kon ang tawo dili moabot sa panuigon nga usa ka gatos,isipon siya nga gisilotan.