8. Siya miingon,“Tinuod gayod nga katawhan ko sila,mga anak nga dili maluibon.”Busa giluwas niya sila
9. gikan sa ilang mga kasakitan.Dili anghel ang miluwas kanilakondili ang iyang presensya mismo.Tungod sa iyang gugma ug kaluoy, giluwas niya sila;gibayaw niya sila ug gigiyahan sa tanang adlaw sa ilang panahon.
10. Apan misupil silaug gipasubo nila ang iyang balaang Espiritu,busa siya mismo ang nakig-away batok kanila.
11. Apan unya nahinumdom sila sa karaang panahon,sa panahon ni Moises nga alagad sa Ginoo.Nangutana sila,“Hain na man ang Ginoonga nagluwas sa mga pangulo sa iyang katawhanaron dili sila malumos sa dagat?Hain na man ang Ginoo nga naghatag sa iyang espiritu kanilaug naghatag ug gahom kang Moises,
12. ug naghimog kahibulongang mga butang pinaagi kaniya?Hain na man ang mibahin sa tubig diha sa ilang atubanganaron maila ang iyang kabantog hangtod sa kahangtoran?”
13. Siya maoy nagtultol kanila latas sa dagat.Sama sa mga kabayong ihalas wala gayod sila mangadagma.
14. Sama sa mga baka nga milugsong sa kawalogan,gihatagan usab sa espiritu sa Ginoo ug kapahulayan ang iyang katawhan.Ingon niini ang pagtultol mo sa imong katawhanaron pasidunggan ang imong ngalan.
15. Gikan diha sa imong balaan ug mahimayaong puloy-anan sa langit, lantawa kami.Hain na man ang imong pagpangga kanamo,ang imong gahom,ang imong gugma ug kaluoy?
16. Kay ikaw mao ang among Amahanbisan tuod wala makaila kanamo ang among katigulangan nga si Abraham ug si Jacob.Apan ikaw, O Ginoo, maoy among Amahan;ikaw kanunay maoy nagluwas kanamo.
17. O Ginoo, nganong gitugotan mo man nga mahisalaag kami gikan sa imong dalan?Nganong gipagahi man nimo ang among kasingkasingaron mawala ang among pagtahod ug kahadlok kanimo?Tungod sa imong mga alagad,kaluy-i intawon ang imong katawhan.