9. Pagmata na, O Ginoo,ug tabangi kami.Gamita ang imong gahomug luwasa kami sama sa gibuhat mo kaniadto.Dili ba ikaw maoy nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?
10. Dili ba ikaw man maoy nagpahubas sa dagat,ug naghimog dalan latas sa katubigan,aron paghimog agianan alang sa mga linuwas?
11. Ug mamauli ang mga tinubos sa Ginooug mag-awit sila nga moadto sa Jerusalem;mahulagway sa ilang nawong ang kalipay nga walay kataposan.Makabaton silag kalipay ug pagmaya,ug mahanaw na ang kaguol ug ang panghupaw.
12. Ang Ginoo miingon,“Ako mao ang naghatag kaninyog kaisog,busa ayaw kamo kahadlok sa tawo nga mamatay ra sama sa mga sagbot.
13. Nalimot kamo sa Ginoo nga inyong Magbubuhatnga maoy naghikyad sa kalangitan,ug nagpahimutang sa sukaranan sa kalibotan.Nganong mahadlok man kamosa kapungot sa nagdaugdaog kaninyoug buot mopatay kaninyo?Hain na man ang iyang kapungot?
14. Ang dinakpan buhian sa walay langan;dili siya mamatay ug dili moadto sa kahiladman;dili usab siya mawad-an ug pagkaon.
15. “Kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios,nga maoy mokutaw sa dagat ug mopadahunog sa mga balod niini,ang Ginoo nga Labing Gamhanan maoy akong ngalan.
16. Gibutang ko ang akong mga pulong diha sa inyong baba,ug gitagoan ko kamo diha sa landong sa akong kamot;gihikyad ko ang kalangitanug gipahimutang ko ang sukaranan sa kalibotan,ug miingon ako sa Jerusalem, ‘Ikaw mao ang akong katawhan.’”
17. Mata na!Bangon na, O Jerusalem!Ikaw nga nakainom sa bino sa silot sa Ginoonga iyang gipainom kanimo tungod sa iyang kasuko,ug gititi mo kini ug nagsusapinday ka sa kahubog.