13. Nalimot kamo sa Ginoo nga inyong Magbubuhatnga maoy naghikyad sa kalangitan,ug nagpahimutang sa sukaranan sa kalibotan.Nganong mahadlok man kamosa kapungot sa nagdaugdaog kaninyoug buot mopatay kaninyo?Hain na man ang iyang kapungot?
14. Ang dinakpan buhian sa walay langan;dili siya mamatay ug dili moadto sa kahiladman;dili usab siya mawad-an ug pagkaon.
15. “Kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios,nga maoy mokutaw sa dagat ug mopadahunog sa mga balod niini,ang Ginoo nga Labing Gamhanan maoy akong ngalan.
16. Gibutang ko ang akong mga pulong diha sa inyong baba,ug gitagoan ko kamo diha sa landong sa akong kamot;gihikyad ko ang kalangitanug gipahimutang ko ang sukaranan sa kalibotan,ug miingon ako sa Jerusalem, ‘Ikaw mao ang akong katawhan.’”
17. Mata na!Bangon na, O Jerusalem!Ikaw nga nakainom sa bino sa silot sa Ginoonga iyang gipainom kanimo tungod sa iyang kasuko,ug gititi mo kini ug nagsusapinday ka sa kahubog.
18. Walay usa sa imong mga lumolupyo nga makagiya kanimo;walay usa kanila nga makaagak kanimo.
19. Nahitabo kanimo kining duha ka butang:nadaot sa gubat ang imong yuta,ug nag-antos sa gutom ang imong katawhan,apan wala gayoy naluoy kanimo.
20. Gipanguyapan ang imong katawhan;nagbuy-od sila sa eskina sa kadalanan sama sa lagsaw nga nabihag;nahiagom sila pag-ayo sa kaligutgot sa Ginoo,sa kastigo sa inyong Dios.
21. Busa pamati niini,ikaw nga nag-antos ug nahubog apan dili sa bino.
22. Mao kini ang giingon sa Ginoo,ang Ginoo nga imong Dios nga maoy nanalipod sa iyang katawhan:“Gikuha ko na sa imong kamot ang kupa nga gihatag ko kanimo,ug dili ka na makainom sa bino nga nakapahubog kanimo.
23. Ibutang ko kini sa kamot sa mga nagsakit kanimo nga miingon kanimo,‘Hapa aron tumban ka namo sama sa lapok,’”ug mitamaktamak sa imong likod nga daw yuta nga ilang agianan.