9. “Tungod ug alang sa akong ngalanpugngan ko ang akong kasuko;tungod sa akong dungogmagpailob ako aron dili ko kamo puohon.
10. Gisulayan ko na kamo diha sa hudno sa pag-antos;Giputli ko kamo sama sa pagputli sa plata,apan nasayran ko nga wala kamoy hinungdan.
11. Apan tungod ug alang kanako buhaton ko gayod kini,kay dili ako motugot nga pasipad-an ang akong ngalan.Dili ko gayod ihatag sa lain ang akong himaya.”
12. Ang Ginoo miingon,“Pamati kanako, O Israel,ikaw katawhan nga akong gitawag!Ako mao ang Dios, ang sinugdan ug ang kataposan.
13. Ang akong kamot maoy nagpahimutang sa patukoranan sa kalibotanug maoy naghikyad sa kalangitan;inigtawag ko kanila, motungha dayon sila.
14. “Pagpundok kamong tanan ug pamati!Walay usa sa mga diosdios nga makatagna nga sulongon sa akong pinili ang Babilonia,ug buhaton niya ang akong isugo kaniya.
15. Ako ang nagsulti ug nagtawag kaniya,gigiyahan ko siya ug gihimong malampuson.
16. “Duol kanako ug pamatia kini:sukad pa gayod sa sinugdan wala ako maglipudlipod pagsulti kaninyo;sa pagkahitabo niini didto na ako.”(Ug karon ang Ginoong Dios naghatag kanakog gahom ug nagsugo kanako.)
17. Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong manunubos, ang Balaang Dios sa Israel:“Ako ang Ginoo nga inyong Dios,nga nagtudlo kaninyo sa makaayo kaninyo,ug nagtultol kaninyo sa dalan nga angay ninyong laktan.
18. “Kon gituman pa ninyo ang akong kasugoan,mobaha unta ang mga kaayohan sama sa suba,ug ang inyong pagkamatarong sama sa mga balod sa dagat.
19. Ang inyong mga kaliwat mahisama unta kadaghan sa balasug wala gayod unta sila mapuo.”
20. Panggawas kamo sa Babilonia;isangyaw kini uban sa kalipay ngadto sa tanang suok sa kalibotan;ingna sila, “Giluwas na sa Ginoo ang iyang alagad nga mao ang Israel.”
21. Wala sila uhawa sa dihang gidala niya sila latas sa mga diserto;gipabuhagay niya alang kanila ang tubig gikan sa bato nga gipikas niya.
22. “Dili magmalinawon ang mga daotan,” nag-ingon ang Ginoo.