Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Isaias 47 Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia (RCPV)

Ang Pagkapukan sa Babilonia

1. Ang Ginoo miingon,“Kanaog sa imong trono, O Babilonia,ug lingkod sa yuta, O Caldea.Kaniadto gamhanan ka nga siyudad;sama ka sa usa ka babayeng ulay,apan karon nahanaw na ang imong kaputliug ulipon ka na.

2. Pagkuhag galinganug paggaling ug kalan-on;kuhaa ang imong pandongug hukasa ang imong bisti;ug iisa ang imong sayasa paglabang mo diha sa mga sapa.

3. Makita na ang imong lawas ug maulawan ka.Wala akoy sayloan sa akong pagpanimalos.”

4. Ang atong Manunubos, ang Ginoo nga Labing Gamhanan,mao ang Balaang Dios sa Israel.

5. Ang Ginoo miingon sa Babilonia,“Lingkod sa kangitngit ug pagpakahilom.Dili ka na tawgon nga rayna sa mga nasod.

6. Nasuko ako sa akong katawhanug gisalikway ko sila;gitugyan ko sila sa imong kamotapan wala mo sila kaluy-i;bisan gani ang mga tigulang imong gidaugdaog.

7. Miingon ka, ‘Rayna ako hangtod sa hangtod,’busa wala mo itanom sa imong kasingkasing kining mga butangaug wala mo hunahunaa ang imong dangatan.

8. “Busa pamati karon niini,ikaw nga mahigugmaon sa kalipayug naglingkod nga masaligon.Miingon ka sa imong kaugalingon,‘Wala nay sama kanako kagamhananug dili ako mabiyuda o kawad-an sa akong mga anak.’

9. Apan may adlaw nga sa kalit mahitabo kanimo kining duha ka butang:mamatay ang imong mga anak ug mabiyuda ka.Mahitabo kini bisan pa sa imong mga salamangka ug gamhanang mga lamat.

10. “Masaligon ka sa imong pagkadaotan;miingon ka, ‘Walay nakakita kanako;’ang imong kaalam ug kahibalo maoy nagpasalaag kanimo,ug miingon ka sa imong kaugalingon, ‘Ako ra ang Dios ug wala nay lain.’

11. Apan moabot kanimo ang kadaotanug dili ka makalikay niini;modangat kanimo ang katalagmanug dili ka makalingkawas niini;sa kalit lamang moabot kanimoang kalaglagan nga wala mo damha.

12. Padayon sa imong mga paglamatlamatug sa mga salamangka nga imong gigamit sukad pa sa imong pagkabatan-on;basin pag molampos kaug makahimo paglisang sa imong mga kaaway.

13. Wala kay nahimo bisan pa sa daghang tambag;paduola ang imong mga magtatambag ug paluwasa sila kanimo,kadtong nagbantay sa mga timaan sa kalangitanug nagtuon sa lihok sa kabituonan,nga motagna inigsubang sa bag-ong bulankon unsay mahitabo kanimo.

14. “Sama sila sa dagami nga lamyon sa kalayo;dili sila makaluwas sa ilang kaugalingon,kay dili kini kalayo nga mohatag lamang ug kainit sa ilang lawaskondili kalayo nga molamoy gayod kanila.

15. Mao kini ang mahitabo kanimoug sa imong mga magtatambag sukad pa sa imong pagkabata;biyaan ka nila ug wala nay moluwas kanimo.”