13. Ang panday magkotay ug pitik ug badlisan niya ang kahoy ginamit ang lapis. Sepilyahan niya kini ug badlisan. Pormahon niya kini ngadto sa dagway ug katahom sa usa ka tawo aron ibutang sa usa ka balay.
14. Mamutol siyag mga sidro o magpili ug kahoyng tugas o ensina gikan sa mga kahoy sa kalasangan o dili ba hinuon magtanom siyag sidro ug patubuon kini sa ulan.
15. Unya gamiton kini sa tawo ingon nga sugnod. Kuhaon niya ang usa ka bahin niini aron mainitan siya ug aron maglutog pan. Maghimo usab siyag usa ka dios gikan niini ug simbahon niya kini. Himoon niya kini nga usa ka larawan nga kinulit ug moluhod siya sa atubangan niini.
16. Isugnod niya sa kalayo ang katunga niini ug magsugba siya diha sa baga niini ug kan-on niya ang iyang sinugba ug mabusog siya. Magpainit usab siya ug moingon, “Maayo kay nainitan ako.”
17. Ang sobra niini himoon niyang usa ka diosdios, iyang dios. Moluhod siya ug mosimba niini. Mag-ampo siya niini ug moingon, “Luwasa ako kay ikaw may akong dios.”
18. Kining mga tawhana wala masayod ug wala makasabot kay gipiyong nila ang ilang mga mata aron dili sila makakita ug gitak-opan ang ilang mga hunahuna aron dili sila makasabot.
19. Walay usa kanila nga namalandong ug walay usa nga nakahibalo o nakasabot aron unta pag-ingon, “Gisugnod ko sa kalayo ang katunga niini ug nagluto usab akog pan ug nagsugbag karne sa baga niini ug gikaon ko kini. Unya gihimo ko na hinuong diosdios ang nahisalin niini ug gisimba ang usa ka pirasong kahoy!”
20. Sama ra nga nagkaon siyag abo. Gipasalaag siya sa kaugalingon niyang hunahuna ug dili siya makalingkawas o makaingon, “Walay bili kining ania sa tuo kong kamot.”
21. Ang Ginoo miingon,“Hinumdomi kining mga butanga, O Israel,kay ikaw akong alagad;giumol ko ikaw aron mag-alagad kanako;dili ko gayod ikaw kalimtan.
22. Giwagtang ko na ang imong mga sala sama sa usa ka panganod,ug ang imong kalapasan sama sa gabon;balik kanako kay gitubos ko na ikaw.”
23. Pag-awit, O kalangitan,kay gihimo kini sa Ginoo;singgit, kahiladman sa kalibotan;Panag-awit kamo kabukiran, kalasangan ug kakahoyan,kay giluwas sa Ginoo si Jacobug gipadayag niya ang iyang himaya diha sa Israel!
24. Mao kini ang giingon sa Ginoo nga imong manunubosnga maoy nag-umol kanimo didto pa sa tiyan,“Ako mao ang Ginoonga maoy naghimo sa tanang butang,maoy naghikyad sa kalangitan ug nagbuhat sa yuta—ako ang naghimo niining tanan.
25. Ako ang nagpakyas sa mga tagnatagna sa mga bakakong propeta,ug naghimong kataw-anan sa mini nga mga mananagna;gilintuwad ko ang mga gisulti sa mga maalamon,ug gihimo kong walay kapuslanan ang ilang kahibalo.
26. Ako ang naghimo nga mahitabo gayod ang gisulti ko pinaagi sa akong alagad,ug ang plano nga gipadayag ko pinaagi sa akong mga sinugo.Bahin sa Jerusalem, ako nag-ingon,‘May mopuyo diha kaniya,’ug sa mga siyudad sa Juda,‘Tukoron sila pag-usab,’ug patindogon ko ang mga nagun-ob.
27. Sultihan nako ang kahiladman, ‘Hubas!’ug mohubas ang katubigan.
28. Bahin kang Ciro, moingon ako,‘Ikaw maoy magmando sa akong katawhan;tumana ang tanan kong tuyo;tukora pag-usab ang Jerusalemug ipahimutang ang mga patukoranan sa Templo.’”