1. Atol niadtong higayona ang hari sa Babilonia nga si Merodacbaladan nga anak ni Baladan, nagpadalag mga embahador ngadto kang Hari Ezequias. May mga sulat ug mga gasa silang dala gikan ni Merodacbaladan kay nahibalo man siya nga nasakit si Ezequias ug bag-o pa lamang nga naayo.
2. Giabiabi sila ni Ezequias ug gipakita niya kanila ang balay-tipiganan sa iyang bahandi—ang mga plata, bulawan, mga pahumot, ang mahalong lana, ang iyang mga armas ug ang tanan niyang kabtangan. Walay bisan unsa nga wala niya ipakita kanila.
3. Unya si Propeta Isaias miadto kang Hari Ezequias ug miingon, “Unsa may ilang gisulti kanimo ug taga diin man sila?” Mitubag ang hari, “Gikan sila sa Babilonia, usa ka nasod nga layo kaayo.”
4. “Ug unsa may ilang nakita dinhi sa imong palasyo?” nangutana ang propeta. “Ang tanan gayod. Walay bisan unsa sulod sa akong mga balay-tipiganan nga wala ko ipakita kanila,” matod sa hari.
5. Unya giingnan ni Isaias si Hari Ezequias, “Pamati niining pulong sa Ginoo nga Labing Gamhanan:
6. Moabot gayod ang panahon nga ang tanang butang nga imong gitipigan lakip ang gitipigan sa imong katigulangan nga anaa pa hangtod karon, panad-on ngadto sa Babilonia.
7. Wala gayoy mahibilin. Ug pipila sa imong mga anak pamihagon, unya himoon silang yunuko ug mag-alagad didto sa palasyo sa hari sa Babilonia.”
8. Miingon si Ezequias kang Isaias, “Maayo ang mga pulong sa Ginoo nga imong gisulti.” Miingon siya niini kay nagtuo man siya nga walay kasamok ug kadaot nga moabot samtang siya pay hari.