9. Mao kini ang gisulat ni Ezequias, ang hari sa Juda, human siya maayo sa iyang sakit.
10. Gipakaingon kog mamatay ako sa kaudtohon sa akong kinabuhi,ug magpabilin na didto sa Seol hangtod sa hangtod.
11. Gipakaingon kog dili ko na makita ang Ginoo dinhi niining kinabuhia,ug dili na ako makahigayon sa pagpakigkita sa akong isigkatawo dinhi niining kalibotana.
12. Ang akong kinabuhi giibot ug gikuha gikan kanakosama sa tolda sa magbalantayg karnero;sama sa usa ka maghahabol,gilukot mo ang akong kinabuhi ug giputol gikan sa hablanan.Gisakit mo ako sa adlaw ug gabii
13. ug nagbuntag akog tuaw sa pagpakitabang.Daw gidugmok sa usa ka liyon ang akong kabukogan;gipakaingon kog buot mo na akong patyon.
14. Sama sa langgam nga sayaw ug tabon, nagpanawag akoug miagulo daw salampati.Lapoy na ang akong mata tungod sa pagpunayg hangad sa langit.Nag-antos ako sa kasakit, O Ginoo;luwasa intawon ako!
15. Apan unsa may mahimo ko nga gisultihan na man ako sa Ginoo niini,ug siya man mismo maoy nagbuhat niini?Dili na ako makatulog tungod sa kaguol.
16. O Ginoo, ang akong kalag mabuhi uban kanimo,busa hatagig pahulay ang akong espiritu.Ibalik kanako ang maayong panglawasug lugwayi ang akong kinabuhi.
17. Ang kapaitan nga akong nahiagomanalang ra usab sa akong kaayohan,apan giluwas mo ang akong kinabuhi gikan sa gahong sa kalaglaganug gikalimtan mo ang tanan kong mga sala.
18. Kay ang Seol dili man makapasalamat kanimo,dili makadayeg kanimo ang kamatayon;kadtong atua na sa lubnganandili na makapaabot sa imong panabang.
19. Ang mga buhi lamang maoy magpasalamat kanimosama sa akong gibuhat karon;ang mga amahan mosugilon ngadto sa ilang mga anak bahin sa imong kaayo.
20. O Ginoo, giayo mo akobusa mag-awit kami kanunay didto sa imong Templodinuyogan sa mga instrumentong may kuwerdas.