1. Alaot ka, manlalaglag nga wala pa gayod malaglag!Ikaw nga maluibon ug wala gayod luibi!Inighunong mo na sa pagpanglaglag,laglagon ka usab!Ug inigkahuman nimog pamudhi,ikaw na say budhian!
2. O Ginoo, kaluy-i intawon kamikay ikaw ang among gisaligan.Panalipdi kami kanunayug luwasa kami sa panahon sa kalisod.
3. Inigpakig-away mo alang kanamo,managan ang katawhan tungod sa kagahob.
4. Sakmitan ug ilogan sila sa ilang mga kabtangan,sama sa gihugpaan sa mga til-as ug dulon.
5. Gamhanan ang Ginoo kay siya may nagmando sa tanan;palungtaron niya sa Jerusalem ang hustisya ug katarong
6. ug lig-onon ang nasod.Panalipdan niya ang iyang katawhanug hatagag kahibalo ug kaalam.Ang ilang labing bililhong bahandimao ang pagtahod ug pagbaton ug kahadlok sa Ginoo.
7. Nagpakitabang ang mga maisog,ug midanguyngoy ang mga embahador nga naningkamot sa pagkab-ot sa kalinaw.
8. Makuyaw ang kadalananbusa wala nay tawong magsuroysuroy.Wala nay pagtumanay sa mga kasabotan,ug wala na hatagi ug bili ang tawo.
9. Nagbangotan ug nawad-an nag kadasig ang tibuok nasod.Nangalaya ang lasang sa Lebanon;ang Walog sa Sharon nahisama sa diserto;ang Basan ug ang Bukid sa Carmel nangaupaw na.
10. Ang Ginoo miingon ngadto sa kanasoran,“Karon, molihok ako ug ipakita ko ang akong pagkagamhanan,ug pasidunggan ako.
11. Walay hinungdan ang inyong gilaraw busa wala kamoy makuha;giunay ninyog patay ang inyong kaugalingon.