7. Nakapahulay ug nagmalinawon na ang tibuok kalibotanug nag-awit ang katawhan.
8. Nagmaya nga nagtan-aw kanimo ang mga kahoyng sipreug ang mga sidro sa Lebanon.Miingon sila,‘Sukad ka mapukan wala nay mianhi pagpamutol kanamo.’
9. “Ang Seol nangandam na sa pagtagbo sa hari sa Babilonia;gipukaw niya ang mga kalag,ang tanang kadagkoan sa kalibotan lakip ang mga hari sa kanasoran.
10. Silang tanan moingon unya kanimo:‘Karon managsama na gayod kita nga wala nay gahom.
11. Gitambog na sa Seol ang imong garboug ang honi sa imong mga alpa;ang mga ulod maoy imong habol ug hapin sa imong higdaanan.’
12. “Unsang pagkahitaboa nga nahulog ka man gikan sa langit,O hari sa Babilonia, ang mahayag nga kabugason?Unsang pagkahitaboa nga napukan ka mannga unta daghan mang nasod ang gibuntog nimo?
13. Miingon ka man gud sa imong hunahuna,‘Mosaka ako sa langit, ibabaw pa sa kabituonanug adto ko didto ipahimutang ang akong trono;molingkod ako sa bukid nga tigomanan nga atua sa layong amihanan.
14. Mosaka ako ibabaw sa kapanganoranug makigsama ako sa Labing Gamhanang Dios.’
15. Apan gitambog ka hinuon sa Seol,sa kinahiladman sa Bung-aw