10. Silang tanan moingon unya kanimo:‘Karon managsama na gayod kita nga wala nay gahom.
11. Gitambog na sa Seol ang imong garboug ang honi sa imong mga alpa;ang mga ulod maoy imong habol ug hapin sa imong higdaanan.’
12. “Unsang pagkahitaboa nga nahulog ka man gikan sa langit,O hari sa Babilonia, ang mahayag nga kabugason?Unsang pagkahitaboa nga napukan ka mannga unta daghan mang nasod ang gibuntog nimo?
13. Miingon ka man gud sa imong hunahuna,‘Mosaka ako sa langit, ibabaw pa sa kabituonanug adto ko didto ipahimutang ang akong trono;molingkod ako sa bukid nga tigomanan nga atua sa layong amihanan.
14. Mosaka ako ibabaw sa kapanganoranug makigsama ako sa Labing Gamhanang Dios.’
15. Apan gitambog ka hinuon sa Seol,sa kinahiladman sa Bung-aw
16. ug ang makakita kanimo motutok kanimo sa dakong kahibulongug moingon, ‘Mao ba kini siya ang gikalisangan sa tibuok kalibotanug nakapakurog sa mga gingharian?
17. Mao ba kini siya ang migun-ob sa mga siyudadug naghimo sa kalibotan nga daw disertoug dili mobuhi sa iyang mga binilanggo?’
18. Ang tanang hari sa kalibotan dungganan nga nagbuy-od sa ilang lubnganan;
19. apan ikaw, gitambog ug wala ilubong,daw batang patay nga naahat pagkatawo,uban sa nangamatay pinaagi sa espada ngadto sa kabatoan sa Bung-aw,sama sa patay nga gitunobtunoban na.