8. Sa pagkakita ni Jacob sa mga anak ni Jose, nangutana siya, “Kinsa man kining mga bataa?”
9. Mitubag si Jose, “Kini ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako dinhi sa Ehipto.”Miingon si Jacob, “Dad-a sila diri duol kanako kay panalanginan ko sila.”
10. Nagkahalap na ang mga mata ni Jacob kay tigulang na man siya ug dili na kaayo siya makakita. Gidala ni Jose ang mga bata ngadto kaniya ug gigakos ug gihagkan niya sila.
11. Miingon si Jacob kang Jose, “Wala ako magtuo nga makita ko pa ikaw apan gitugotan ako sa Dios nga makita ko ikaw lakip ang imong mga anak.”
12. Unya gikuha ni Jose ang mga bata gikan sa mga tuhod ni Jacob ug mihapa siya sa atubangan sa iyang amahan.
13. Gikuptan ni Jose ang duha ka bata, si Efraim sa tuong kamot aron adto siya dapit sa wala ni Jacob ug si Manases sa walang kamot aron adto siya dapit sa tuo ni Jacob ug iyang gidala sila ngadto kang Jacob.
14. Apan gikuros ni Jacob ang iyang mga kamot; gitapion niya ang iyang tuong kamot sa ulo ni Efraim nga maoy manghod ug ang wala sa ulo ni Manases nga maoy magulang.
15. Unya gipanalanginan niya si Jose nga nag-ingon:“Panalanginan unta kining mga bataa sa Diosnga gialagaran sa akong mga katigulangan nga si Abraham ug si Isaac.Panalanginan unta sila sa Diosnga naggiya kanako hangtod karon.