7. Wala madugay, ang asawa ni Potifar giabot ug kaibog kang Jose ug miingon siya, “Magdulog kita.”
8. Apan midumili si Jose ug miingon, “Samtang ania ako dinhi gipiyal kanako sa imong bana ang tanan nga ania niining balaya.
9. Managsama kamig gahom niining balaya ug walay bisan unsa dinhi nga gihikaw niya kanako gawas kanimo nga iyang asawa. Busa dili ako makaako paghimo sa ingon kadaotang buhat ug sa pagpakasala batok sa Dios.”
10. Ug bisag adlaw-adlaw gidani sa asawa ni Potifar si Jose aron makighilawas kaniya, wala gayod manumbaling si Jose.
11. Apan usa ka adlaw niana misulod si Jose sa balay aron pag-atiman sa iyang buluhaton. Nahiatol kini nga walay laing tawo didto.
12. Gigunitan sa asawa ni Potifar ang sapot ni Jose ug miingon, “Tana! Magdulog kita.” Apan miipsot ug midagan si Jose ngadto sa gawas ug nahabilin ang iyang kupo didto sa kamot sa babaye.
13. Kay ang bisti ra man ni Jose ang iyang nagunitan ug nakadagan man si Jose,
14. gitawag sa asawa ni Potifar ang iyang mga sulugoon ug giingnan, “Tan-awa ninyo kini! Gidala sa akong bana dinhi sa amo kining Hebreohanon ug karon buot niya kaming pakaulawan. Misulod siya sa akong kuwarto kay buot niya akong pahimuslan apan misinggit ako
15. ug midagan siya ug nabiyaan niya kining iyang kupo.”
16. Gitagoan niya ang bisti ni Jose hangtod sa pag-uli sa iyang bana.
17. Unya gisuginlan niya ang iyang bana sa tinumotumo niyang istorya: “Kanang Hebreohanon nga imong gidala nganhi sa ato misulod sa akong kuwarto kay buot niya akong pahimuslan.
18. Apan misinggit ako busa midagan siya ug nabiyaan niya kining iyang kupo.”
19. Misinta sa kasuko ang agalon ni Jose sa pagkabati niya niini.
20. Gipadakop niya si Jose ug gipabilanggo tipon sa mga binilanggo sa hari.