4. Gikahimut-an ni Potifar si Jose ug ang iyang pag-alagad kaniya busa gihimo niyang piniyalan si Jose sa iyang balay ug sa tanan niyang kabtangan.
5. Sukad niadto, gipanalanginan sa Ginoo ang panimalay ni Potifar tungod kang Jose. Gipanalanginan sa Ginoo ang tanan nga diha sa iyang balay ug sa iyang kaumahan.
6. Gipiyal ni Potifar kang Jose ang tanan ug wala na siyay laing hunahunaon gawas sa iyang pagkaon.Si Jose maayog barog ug guwapo nga pagkatawo.
7. Wala madugay, ang asawa ni Potifar giabot ug kaibog kang Jose ug miingon siya, “Magdulog kita.”
8. Apan midumili si Jose ug miingon, “Samtang ania ako dinhi gipiyal kanako sa imong bana ang tanan nga ania niining balaya.
9. Managsama kamig gahom niining balaya ug walay bisan unsa dinhi nga gihikaw niya kanako gawas kanimo nga iyang asawa. Busa dili ako makaako paghimo sa ingon kadaotang buhat ug sa pagpakasala batok sa Dios.”
10. Ug bisag adlaw-adlaw gidani sa asawa ni Potifar si Jose aron makighilawas kaniya, wala gayod manumbaling si Jose.
11. Apan usa ka adlaw niana misulod si Jose sa balay aron pag-atiman sa iyang buluhaton. Nahiatol kini nga walay laing tawo didto.
12. Gigunitan sa asawa ni Potifar ang sapot ni Jose ug miingon, “Tana! Magdulog kita.” Apan miipsot ug midagan si Jose ngadto sa gawas ug nahabilin ang iyang kupo didto sa kamot sa babaye.
13. Kay ang bisti ra man ni Jose ang iyang nagunitan ug nakadagan man si Jose,
14. gitawag sa asawa ni Potifar ang iyang mga sulugoon ug giingnan, “Tan-awa ninyo kini! Gidala sa akong bana dinhi sa amo kining Hebreohanon ug karon buot niya kaming pakaulawan. Misulod siya sa akong kuwarto kay buot niya akong pahimuslan apan misinggit ako