9. Busa miadto siya kang Ismael nga anak ni Abraham ug gipangasawa niya, dugang sa iyang mga asawa, si Mahalat nga igsoon ni Nebaiot, anak ni Ismael.
10. Mibiya si Jacob sa Berseba ug mipaingon sa Haran.
11. Nahiabot siya sa usa ka dapit ug mipahulay siya didto kay gabii na man. Mihigda siya aron matulog ug bato ang iyang giunlan.
12. Unya nagdamgo siya. Sa iyang damgo nakita niya ang usa ka hagdan nga misangko sa langit. Sa maong hagdan may mga anghel sa Dios nga nagsaka-kanaog.
13. Nakita usab niya ang Ginoo nga nagbarog tupad kaniya ug miingon, “Ako ang Ginoo, ang Dios ni Abraham ug ni Isaac. Ihatag ko kanimo ug sa imong mga kaliwat kining yuta nga imong gihigdaan.
14. Modaghan ang imong mga kaliwat sama kadaghan sa abog sa yuta. Mokaylap sila ngadto sa kasadpan ug sa silangan, sa amihanan ug sa habagatan. Ug ang tanang katawhan sa kalibotan mohangyo kanako nga panalanginan ko sila sama sa pagpanalangin ko kanimo ug sa imong mga kaliwat.
15. Timan-i nga ako nag-uban kanimo. Panalipdan ko ikaw bisag asa ka paingon ug dad-on ko ikaw pagbalik niining yutaa. Dili ko ikaw biyaan hangtod nga matuman ang gisaad ko kanimo.”
16. Unya nahigmata si Jacob ug miingon siya, “Wala ko hibaloi nga ania diay ang Ginoo niining dapita!”
17. Nahadlok siya ug miingon, “Pagkabalaan diay niining dapita! Kini gayod ang gipuy-an sa Dios ug ang ganghaan sa langit.”
18. Sa pagkabuntag, sayo nga mibangon si Jacob. Gikuha niya ang bato nga iyang giunlanan ug iya kining giugbok silbing handomanan. Unya gibuboan niya kinig lana.
19. Ginganlan niyag Betel ang maong dapit. (Kaniadto Luz ang ngalan sa maong lungsod.)
20. Unya naghimog panaad si Jacob ngadto sa Ginoo. Siya miingon, “Kon ubanan mo ako ug bantayan sa akong pagpanaw ug hatagan mo akog bisti ug pagkaon
21. ug kon mahiuli ako sa balay sa akong amahan nga walay kadaot nga mahitabo kanako, ilhon ko ikaw nga akong Dios.
22. Ug kining bato nga akong giugbok silbing handomanan mahimong imong balay ug ihatag ko kanimo ang ikapulo sa tanang ihatag mo kanako.”