3. Unya miluhod si Abram dinuko ang iyang nawong ngadto sa yuta ug miingon ang Dios,
4. “Kini mao ang kasabotan nga himoon ko tali kanimo ug kanako: isaad ko nga mahimo kang amahan sa daghang mga nasod.
5. Sukad karon ang imong ngalan dili na Abram kondili Abraham na kay gihimo ko man ikaw nga amahan sa daghang mga nasod.
6. Pasanayon ko ang imong mga kaliwat ug ang uban kanila mahimong mga hari. Modaghan pag-ayo ang imong mga kaliwat ug mahimo silang mga nasod.
7. “Tumanon ko ang akong saad kanimo ug sa umaabot mong mga kaliwat ingon nga walay kataposang kasabotan. Mahimo akong imong Dios ug sa imong mga kaliwat
8. ug ihatag ko kanimo ug sa imong mga kaliwat kining yutaa diin usa ikaw karon ka langyaw. Ang tibuok yuta sa Canaan mainyo sa dayon ug mahimo ako nga inyong Dios.”
9. Ang Dios miingon kang Abraham, “Kinahanglan usab nga tumanon mo ug sa umaabot mong mga kaliwat ang kasabotan tali kanimo ug kanako.
10. Ang kalalakin-an ninyo ug sa umaabot ninyong kaliwatan kinahanglan nga magpatuli.
11-12. Sukad karon kinahanglan tulion ninyo ang matag lalaki kon siya walo na ka adlaw, lakip ang mga ulipon nga natawo sa inyong balay ug ang mga napalit ninyo gikan sa mga langyaw. Magmatuod kini nga adunay kasabotan tali kaninyo ug kanako.
13. Ang matag usa kinahanglan magpatuli agig timaan diha sa inyong lawas nga magpaila nga ang akong kasabotan tali kaninyo walay kataposan.