7. Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Sanglit labaw ka man ka masupilon kay sa ubang kanasoran nga naglibot kanimo ug wala mo man tumana ang akong mga sugo ug mga lagda kondili ang mga balaod hinuon sa kanasoran libot kanimo
8. busa ako, ang Ginoong Dios, makig-away kanimo ug silotan ko ikaw sinaksihan sa kanasoran.
9. Tungod sa imong pagkadaotan buhaton ko kanimo ang wala ko pa gayod mabuhat ug dili ko na buhaton pag-usab.
10. Ang mga amahan mokaon sa ilang mga anak ug kan-on sa mga anak ang ilang mga amahan. Hukman ko kamo ug ang mahibilin kaninyo ipapadpad ko sa hangin.
11. “Busa ipanumpa ko, ingon nga buhi, nag-ingon ang Ginoong Dios, nga lumpagon ko ikaw tungod sa imong paghugawhugaw sa akong balaang puloy-anan uban sa mga butang nga dulomtanan ug sa salawayon ninyong binuhatan. Laglagon ko kamong tanan sa walay kukaluoy.
12. Ang ikatulong bahin sa imong lumolupyo mangamatay sa sakit ug sa gutom diha sa siyudad; ang laing ikatulong bahin pamatyon pinaagi sa espada diha sa imong palibot ug ang laing ikatulong bahin akong patibulaagon ug unya ipagukod sa espada.
13. “Sa ingon niini mahiagoman ninyo ang akong kasuko hangtod nga matagbaw ako ug makaila unya kamo nga ako, ang Ginoo, nagsulti niini tungod kay nasuko ako sa inyong pagbiya kanako.
14. Gun-obon ko kamo ug biaybiayon kamo sa mga nasod nga kasikbit ninyo ug sa tanang moagi kaninyo.
15. Mahimo kamong kataw-anan ug biaybiayon kamo nila; mahimo kamong usa ka pasidaan nga makapalisang kanila inigsilot ko na unya kaninyo sa walay kukaluoy.
16. Mahitabo kini kon buhian ko na ang akong mga udyong nga magdalag gutom, mga udyong nga molaglag kaninyo. Padad-an ko kamog dugang pang gutom hangtod nga wala na kamoy makaon.
17. Padad-an ko kamog bangis nga mga mananap ug tukbon nila ang inyong kabataan. Padad-an ko usab kamog gutom. Mahiagom kamo sa kamatay ug sa espada. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”