6. Apan misupil siya sa akong mga sugo labaw pa gani hinuon sa ubang kanasoran ug gisalikway niya ang akong mga lagda.
7. Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon: Sanglit labaw ka man ka masupilon kay sa ubang kanasoran nga naglibot kanimo ug wala mo man tumana ang akong mga sugo ug mga lagda kondili ang mga balaod hinuon sa kanasoran libot kanimo
8. busa ako, ang Ginoong Dios, makig-away kanimo ug silotan ko ikaw sinaksihan sa kanasoran.
9. Tungod sa imong pagkadaotan buhaton ko kanimo ang wala ko pa gayod mabuhat ug dili ko na buhaton pag-usab.
10. Ang mga amahan mokaon sa ilang mga anak ug kan-on sa mga anak ang ilang mga amahan. Hukman ko kamo ug ang mahibilin kaninyo ipapadpad ko sa hangin.
11. “Busa ipanumpa ko, ingon nga buhi, nag-ingon ang Ginoong Dios, nga lumpagon ko ikaw tungod sa imong paghugawhugaw sa akong balaang puloy-anan uban sa mga butang nga dulomtanan ug sa salawayon ninyong binuhatan. Laglagon ko kamong tanan sa walay kukaluoy.
12. Ang ikatulong bahin sa imong lumolupyo mangamatay sa sakit ug sa gutom diha sa siyudad; ang laing ikatulong bahin pamatyon pinaagi sa espada diha sa imong palibot ug ang laing ikatulong bahin akong patibulaagon ug unya ipagukod sa espada.
13. “Sa ingon niini mahiagoman ninyo ang akong kasuko hangtod nga matagbaw ako ug makaila unya kamo nga ako, ang Ginoo, nagsulti niini tungod kay nasuko ako sa inyong pagbiya kanako.