8. Ug giingnan ako sa Ginoo,
9. “Tawo, isulti nga nag-ingon ang Ginoo:Bairon ang usa ka espadaug pasinawon kini.
10. Pahaiton kini aron gamiton pagpatay;pasinawon aron magpangidlap sama sa kilat!Manghilak ang tanan tungod niini,kay gisalikway man ninyo ang akong tambag.
11. Busa gipasinaw ang espadaaron magamit kini.Gibaid kini ug gipasinawug gitugyan ngadto sa tawong mopatay.
12. Hilak ug pagminatay, tawo,kay mahitabo kini sa akong katawhaningon man sa mga kadagkoan sa Israel.Pamatyon sila uban sa akong katawhan.Busa pamukpok sa imong dughan tungod sa kaguol,
13. kay kini usa nako ka pagsulay kaninyo,ug kon dili kamo maghinulsolmahitabo gayod kini.
14. “Busa, tawo, pasidan-i sila. Ipakpak ang imong mga kamot ug itigbas ang espada sa makaduha o sa makatulo. Ang espada gitagana alang sa mga patyonon ug sa dakong pinatyanay nga modangat kanila.
15. Malisang sila ug daghan ang mangamatay diha sa ilang mga ganghaan. Gibuhian ko na kanila ang nagpangidlap nga espada nga andam nang mopatay.
16. Hala, habasa ang tanan!
17. Ipakpak ko usab ang akong mga kamot ug tagbawon ko ang akong kapungot. Ako, ang Ginoo, maoy nagsulti niini.”
18. Miingon na usab kanako ang Ginoo,
19. “Tawo, butangig timaan ang duha ka dalan nga maoy agian sa hari sa Babilonia nga magbitbit sa iyang espada. Kining duha ka dalan anha magsugod sa usa lamang ka nasod. Pagbutang ug timaan sa kinasang-an sa dalan paingon sa siyudad.
20. Ang usa ka dalan maoy agian sa hari paingon sa Raba, ang siyudad sa mga Amonihanon, ug ang laing dalan paingon sa Juda ug sa Jerusalem, ang siyudad nga kinutaan.
21. Ang hari sa Babilonia mobarog sa kinasang-an sa duha ka dalan. Aron pagtino kon asa siya paingon, uyogon niya ang sudlanan sa mga udyong, magpakisayod siya sa iyang mga diosdios ug susihon niya ang atay sa mananap nga gihalad.