22. Ug tungod sa imong salawayong mga buhat ug pagbaligya sa dungog, gikalimtan mo ang mga adlaw sa imong pagkabatan-on, sa dihang hubo ka pa ug naglunang sa kaugalingon mong dugo.”
23. Ang Ginoong Dios miingon, “Alaot ka Jerusalem! Alaot ka! Tapos mo himoa ang tanang buhat nga salawayon,
24. naghimo ka pa gayod ug mga alampoanan alang sa mga diosdios ug nagbaligya sa imong dungog diha sa kadalanan.
25. Giduhig mo sa lapok ang imong katahom ug adlaw-adlaw gitanyag mo ang imong kaugalingon sa mga tawong molabay.
26. Nakighilawas ka usab sa mga Ehiptohanon, ang bigaon mong mga silingan. Gibuhat mo kini sa makadaghan ug nakahaling kini sa akong kasuko.
27. “Busa silotan ko ikaw pinaagi sa pagkunhod sa imong bahin ug itugyan ko ikaw sa imong mga kaaway, ang mga Filistihanon nga gingil-aran na sa imong pagkabigaon.
28. “Nakighilawas ka usab sa taga-Asiria kay wala ka pa man gayod matagbaw.
29. Gibaligya mo pa gayod ang imong dungog sa mga negosyante nga taga-Babilonia ug bisan pa niini wala ka pa gayod matagbaw.”
30. Kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Pagkabigaon mo gayod.
31. Nagbuhat kag alampoanan alang sa mga diosdios ug nagbaligya sa imong dungog sa matag eskina sa dalan. Apan dili ka sama sa ubang daotang babaye kay wala ka man mag-apas ug suhol.
32. Sama ka sa usa ka asawa nga mananapaw nga makigdulog sa mga dumuduong inay sa iyang bana.
33. Bayaran sa mga lalaki ang tanang daotang babaye apan ikaw hinuoy mihatag ug mga gasa sa tanan mong hinigugma. Gihatagan mo sila aron moduol sila kanimo ug magpahimulos sa imong pagkabigaon.
34. Sa imong pagkabigaon lahi ka sa ubang mga daotang babaye. Walay nagpugos kanimo aron mahimo ka nga daotang babaye. Walay misuhol kanimo; hinuon, ikaw maoy misuhol sa imong mga hinigugma. Lahi ka gayod sa ubang mga babaye!”
35. Busa, O Jerusalem, daotang babaye, paminawa ang pulong sa Ginoo.
36. Nag-ingon ang Ginoong Dios, “Gipadayag mo ang imong lawas ug sama sa usa ka daotang babaye nakighilawas ka sa imong mga hinigugma ug sa tanan mong mga diosdios ug gipamatay mo ang imong mga anak ug gihalad kanila.
37. Tungod niini, tigumon ko ang tanan mong hinigugma nga nakighilawas kanimo, ang tanan nga imong gimahal ingon man ang imong gikasilagan. Gikan sa tanang dapit tigumon ko sila batok kanimo ug ipadayag ko ang imong pagkahubo aron makita nila kini.
38. Silotan ko ikaw sa kamatayon nga alang sa mga babayeng mananapaw ug mamumuno ug ipahamtang ko kanimo ang akong kasuko ug pangabubho.
39. Ug itugyan ko ikaw sa kamot sa imong mga hinigugma ug gub-on nila ang mga alampoanan diin gibaligya nimo ang imong dungog ug gun-obon nila ang imong habog nga mga halaran. Huboan ka nila ug sakmiton nila ang imong matahom nga mga alahas ug biyaan ka nga hubo.
40. “Unya ilang sugnoran ang mga tawo batok kanimo ug batoon ka nila ug tagodtagoron sa ilang mga espada.
41. Sunogon nila ang imong kabalayan ug silotan ka atubangan sa mga babaye. Putlon ko ang imong pagpamiga aron dili ka na manuhol ug mga tawo tungod niini.