17. Gikuha usab nimo ang mga alahas nga bulawan ug plata nga gihatag ko kanimo ug naghimo kag mga hulagway sa mga lalaki ug nakighilawas ka kanila.
18. Gikuha mo ang imong mga binordahang bisti aron isul-ob kanila ug gihatag mo kanila ang akong lana ug insenso.
19. Gipakaon mo usab kanila ang pan nga hinimo gikan sa maayong harina, lana ug dugos nga gihatag ko kanimo. Gihatag mo kini kanila ingon nga makalukmay nga pahumot.” Ang Ginoong Dios maoy nag-ingon niini.
20. “Gikuha mo ang atong mga anak ug imo silang gihalad ingon nga pagkaon sa mga diosdios. Dili pa ba igo nga gibaligya mo ang imong dungog?
21. Gipamatay mo ang akong mga anak ug gihalad kanila ingon nga halad nga sunogonon.
22. Ug tungod sa imong salawayong mga buhat ug pagbaligya sa dungog, gikalimtan mo ang mga adlaw sa imong pagkabatan-on, sa dihang hubo ka pa ug naglunang sa kaugalingon mong dugo.”
23. Ang Ginoong Dios miingon, “Alaot ka Jerusalem! Alaot ka! Tapos mo himoa ang tanang buhat nga salawayon,
24. naghimo ka pa gayod ug mga alampoanan alang sa mga diosdios ug nagbaligya sa imong dungog diha sa kadalanan.
25. Giduhig mo sa lapok ang imong katahom ug adlaw-adlaw gitanyag mo ang imong kaugalingon sa mga tawong molabay.
26. Nakighilawas ka usab sa mga Ehiptohanon, ang bigaon mong mga silingan. Gibuhat mo kini sa makadaghan ug nakahaling kini sa akong kasuko.
27. “Busa silotan ko ikaw pinaagi sa pagkunhod sa imong bahin ug itugyan ko ikaw sa imong mga kaaway, ang mga Filistihanon nga gingil-aran na sa imong pagkabigaon.
28. “Nakighilawas ka usab sa taga-Asiria kay wala ka pa man gayod matagbaw.
29. Gibaligya mo pa gayod ang imong dungog sa mga negosyante nga taga-Babilonia ug bisan pa niini wala ka pa gayod matagbaw.”