9. Unya ang tanang mga lalaki sa Juda ug sa Benjamin nagtigom sa Jerusalem sulod sa tulo ka adlaw. Ika-20 kadto nga adlaw sa ikasiyam nga bulan. Unya ang tanang katawhan nanglingkod sa atubangan sa Templo sa Dios, nanagkurog tungod sa kahadlok ug sa kusog nga ulan.
10. Ug si Esdras nga pari mitindog ug miingon, “Nakasala kamo kay nangasawa man kamog mga langyaw ug tungod niini gidugangan ninyo ang sala sa Israel.
11. Busa karon isugid ang inyong mga sala ngadto sa Ginoo, ang Dios sa inyong katigulangan, ug tumana ninyo ang iyang kabubut-on. Bulag kamo sa katawhan sa ubang nasod ug sa inyong mga asawa nga langyaw.”
12. Unya ang katawhan nga nagtigom mitubag sa makusog nga tingog, “Husto kana; kinahanglang buhaton namo ang imong giingon.
13. Apan daghan ang mga tawo ug kusog ang ulan niining panahona ug dili kami makaantos sa katugnaw kon walay kapasilongan. Dili usab kini mahimo sa usa o duha lamang ka adlaw kay daghan kaayo kanamo ang nahiapil niining salaa.
14. Kining maong gimbuhaton itugyan nato sa atong kadagkoan. Ang tanan nga nangasawag langyaw kinahanglan moanhi sa panahon nga gitakda uban sa mga kadagkoan ug maghuhukom sa tanang siyudad hangtod nga ang kapungot sa atong Dios kanato mohunong ug mahupay na.”
15. Ang misupak niini mao lamang si Jonatan nga anak ni Asahel ug si Jahzeias nga anak ni Tikva ug gipaluyohan sila ni Mesullam ug ni Sabbetai nga usa ka Levita.
16. Unya gituman gayod kini sa mga nabihag nga nahibalik na ug si Esdras, ang pari, nagpili ug mga tawo nga angay mangulo sa mga panimalay sa ilang mga katigulangan sumala sa ilang tagsatagsa ka banay. Sa unang adlaw sa ikanapulo nga bulan, nagtigom sila aron pagsabotsabot mahitungod niining butanga