1. Gipamalandongan ko pag-ayo kining tanankon sa unsang paagi gibut-an sa Dios ang mga maalamon ug matarong,bisan gani ang ilang gugma ug kasilag.Walay nasayod sa ilang kaugmaon
2. ug dili kini makahimog kalainan.Managsama ang dangatan sa matarong ug sa daotan,sa maayo ug sa dili maayo,sa nagsimba ug sa wala magsimbaug sa naghalad ug sa wala maghalad.Managsama ra ang maayong tawo ug ang makasasalaingon man ang manumpa ug ang dili manumpa.
3. Managsama ang dangatan sa tanan,ug sama kini kadaotansa bisan unsa nga nahitabo dinhi sa kalibotan.Samtang buhi pa ang tawo,lunlon lamang daotan ug binuang ang iyang gihunahuna,ug unya mamatay siya.
4. Apan ang buhi may paglaom pa;maayo pa ang iro nga buhi kay sa liyon nga patay na.
5. Ang mga buhi nasayod nga mangamatay sila,apan ang mga patay wala nay mahibaloan bisan unsa.Wala na silay mapaabot nga ganti;kalimtan na sila sa hingpit.
6. Natapos uban kanilaang tanan nilang gugma, kasilag ug kaibog.Dili na sila makaapil sa kalihokan niining kalibotana.
7. Busa padayon pagkaon ug paglipay,inom ug bino ug paghudyakakay wala kini ihikaw sa Dios.
8. Pagmalipayon ug pagmasanagon kanunay.
9. Pahimusli ang kinabuhi uban sa babaye nga imong gihigugma,samtang ania ka pa niining walay hinungdan nga kinabuhi nga gihatag sa Dios kanimo.Pahimusli ang tanang adlawkay kini ra maoy imong makuhang balos sa tanan mong paghago.
10. Sa bisan unsa nimong buluhatonhimoa ang tanan nimong mahimo,kay didto unya sa Seol wala nay paghago o panghunahunao kaalam o kahibalo—ug kini maoy imong padulngan.