4. Buangbuang ang tawo nga maghunahuna sa kalipay.Ang maalamon naghunahuna sa kamatayon.
5. Mas maayo pa nga badlongon ka sa maalamonkay sa daygon ka sa buangbuang.
6. Ang katawa sa buangbuangsama sa sampinit nga nagpitipiti sa kalayo.Kini walay kapuslanan.
7. Kon ang maalamon motuis sa kamatuoranmahimo siyang buangbuang.Ang pagdawat ug subornomakadaot sa pagkatawo.
8. Mas maayo pa kon matapos na ang usa ka butangkay sa magsugod pa kini.Ang pailob mas maayo kay sa garbo.
9. Ayaw patuyangi ang imong kasuko;binuang ang paghambin ug kayugot.
10. Ayaw gayod pagpangutana,“Ngano man nga ang atong pagkabutang kaniadtomas maayo man kay sa karon?”Dili maalamon ang maong pangutana.
11. Ang tawo kinahanglan nga magmaalamon;sama kini kamaayo sa pagdawat ug kabilin
12. ug makahatag kini kanimog dakong kasigurohansama sa ikahatag sa salapi.Ang kaalam maglikay kanimo sa kadaot—mao kini ang nakaayo sa kahibalo.
13. Palandonga ang buhat sa Dios.Makatul-id ba ang tawo sa gihimo sa Dios nga baliko?
14. Kon maayo ang imong kahimtang, pagmalipayon;inig-abot sa kasamok hinumdomi lamang kini:nagpadala ang Dios sa kalipay ug sa kasamok,dili ka gayod masayod unsa ang sunod nga mahitabo.
15. Walay kapuslanan ang akong kinabuhiapan diha niini nakita ko ang tanang butang.Adunay sayong mamatay bisag maayo siyang tawo,ug aduna usay taas ug kinabuhi bisag daotan siya.
16. Busa ayaw paghinobra sa imong pagkamatarong,ug ayaw usab paghinobra sa imong pagkamaalamon—nganong daoton mo man ang imong kaugalingon?
17. Apan ayaw usab paghinobra sa imong pagkadaotan,ug ayaw usab paghinobra sa imong pagbinuang.Dili kinahanglang mamatay ka sa dili pa nimo panahon.