19. Dako ang mahimo sa kaalam alang sa tawo,kay sa mahimo sa napulo ka pangulo alang sa usa ka siyudad.
20. Dinhi sa kalibotan walay tawonga nagbuhat kanunay ug matarongug dili gayod masayop.
21. Ayaw tagda ang tanan nga isulti sa mga tawo—tingali unyag mabati mo ang imong ulipon nga magtunglo kanimo.
22. Nasayod ka nga ikaw usab kadaghan makatunglo sa uban.
23. Gigamit ko ang akong kaalam pagsulay niining tanan.Naninguha ako nga mahimong maalamonapan wala ko gayod kini makab-ot.
24. Unsaon man pagkasayod sa tawokon unsa ang kahulogan sa kinabuhi?Lisod tukibon ug lisod sabton kining butanga.
25. Apan gigamit ko ang akong panahon alang sa kaalam ug pagtuon;gipangita ko ang kaalam ug ang tubag sa akong mga pangutana,ug gitun-an ko unsa ka daotanug unsa ka walay kapuslanan ang binuang.
26. Nakaplagan ko ang labaw pa kapait kay sa kamatayon—ang babaye.Ang gugma nga iyang itanyagmobitik kanimo sama sa lit-ag o baling,ug ang mga bukton nga iyang igakos kanimomogunit kanimo sama sa kadena.Ang makasasala madakpan sa babaye,apan ang nagpahimuot sa Dios makaikyas.
27. Oo, miingon ang maalam,sa hinayhinay nasabtan ko kini samtang nangita ako ug mga tubag.
28. Gipangita ko ang dugang pang mga tubagapan wala na akoy nakit-an.Nakaplagan ko ang usa ka lalaki nga angay kong tahoron diha sa usa ka libo,apan wala gayoy bisan usa na lang ka babaye.
29. Mao ra gayod kini ang akong nakat-onan:gihimo kita sa Dios nga yanoapan gilisudlisod nato ang atong kaugalingon.