10. Naangkon ko ang tanan nga akong nagustohan,ug wala ko hikawi ang akong kaugalingon sa kalipay.Mapagarbohon ako sa tanan nga akong nabuhat,ug kini ang akong ganti.
11. Unya namalandong ako sa tanan nga akong nahimoug sa labihan kong kahago sa pagbuhat niiniug nakita ko nga wala kini kapuslanan.Sama ra ako sa nagdakop ug hangin,wala gayod kini kapuslanan.
12. Ang nabuhat sa mga hari nga nag-unamao ra usab lamang ang mabuhat sa hari nga nagsunod.Busa nagsugod ako paghunahunakon unsa gayoy kahulogan sa pagkamaalamono sa pagkadanghag o sa pagkabuangbuang.
13. Ug nasayran ko nga mas maayo ang kaalam kay sa kabuang,sama nga mas maayo ang kahayag kay sa kangitngit.
14. Ang mga maalamon makakita sa ilang gipadulngan,apan ang mga buangbuang dili.Hinuon, nasayran ko usabnga managsama ang dangatan natong tanan.
15. Nakaingon ako sa akong kaugalingon, “Ang dangatan sa mga buangbuangmao usab ang akong dangatan.Busa unsa may makuha kosa akong pagkamaalamon kaayo?Wala gayod!”
16. Walay magpabiling mahinumdom sa mga maalamon,ingon nga walay mahinumdom sa mga buangbuang.Ugma damlag kitang tanan hikalimtan;mangamatay kitang tanan—maalamon man o buangbuang.
17. Busa gikasilagan ko ang kinabuhikay kini naghatag lamang kanakog kasamok.Wala kini kapuslanan.Sama ra ako sa nagdakop ug hangin.
18. Walay bili alang kanako ang tanan kong nabuhat,kay nasayod ako nga ibilin ko lamang kini sa akong sumusunod,