22. Busa gamhanan ka gayod, Ginoong Dios, kay wala nay sama kanimo ug walay Dios gawas kanimo sumala sa among nabati.
23. Ug unsa mang nasora sa kalibotan nga ingon sa imong katawhan, ang mga Israelita, nga giluwas mo aron mahimong imong katawhan? Tungod niini nabantog ka ug gihimo mo alang kanila ang mga kahibulongan ug makalilisang nga mga butang pinaagi sa pag-abog atubangan sa imong mga tawo sa usa ka nasod lakip sa iyang mga diosdios.
24. Gihimo mo ang Israel nga imong nasod hangtod sa hangtod ug ikaw, O Ginoo, mahimong ilang Dios.
25. “Ug karon, O Ginoong Dios, tumana kanunay ang imong gisaad sa imong sulugoon ug sa iyang banay
26. ug pasidunggan nila kanunay ang imong ngalan ug moingon sila, ‘Ang Ginoo nga Labing Gamhanan mao ang Dios sa Israel,’ ug tukoron sa atubangan mo ang banay sa imong sulugoon nga si David.
27. Kay ikaw, O Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, mipahayag man niini sa imong sulugoon sa pag-ingon, ‘Himoon kong hari ang imong kaliwat.’ Busa nangahas ang imong sulugoon sa paghimo niining pag-ampo kanimo.
28. “Ug karon, O Ginoong Dios, matuod ang imong gisulti ug nagsaad ka niining butang nga maayo sa imong sulugoon.
29. Busa ikahimuot unta nimo ug panalangini ang kaliwatan sa imong sulugoon aron molungtad kini hangtod sa hangtod kay ikaw, O Ginoong Dios, nakasaad man niini. Ug tungod sa imong panalangin mabulahan hangtod sa kahangtoran ang kaliwatan sa imong sulugoon.”