32. Tigulang na kaayo si Barsilai, 80 na ang edad ug siyay nag-atiman sa pagkaon sa hari samtang didto si David sa Mahanaim kay dato man siya kaayo.
33. Ug giingnan si Barsilai sa hari, “Kuyog kanako ug atimanon ko ikaw didto sa Jerusalem.”
34. Apan mitubag si Barsilai, “Pila na lang kaha ka tuig nga mabuhi pa ako busa dili na kinahanglan nga mokuyog ako kanimo sa Jerusalem.
35. Karon 80 na ang akong edad ug dili na ako makaila sa nindot ug dili nindot. Dili na ako makaila sa lami sa pagkaon ug ilimnon ug bungol na ako. Busa ayaw na lang akog tagda kay makasamok lang ako kanimo.
36. Ubanan ko lang ikaw hangtod sa tabok sa Jordan. Dili kinahanglan nga gantihan mo pa ako.
37. Hangyoon ko ikaw nga tugotan mo ako sa pagpauli aron adto ako mamatay sa akong siyudad nga duol sa gilubngan sa akong mga ginikanan. Apan ania ang akong anak nga si Simham. Paubanon ko siya aron mag-alagad kanimo.”
38. Ug miingon ang hari, “Paubana kanako si Simham ug buhaton ko kaniya ang gihunahuna mong maayo. Ang tanan nga gihangyo mo kanako, buhaton ko alang kanimo.”