14. Unya gisultihan ni David ang tanan niyang mga kadagkoan nga nag-uban kaniya didto sa Jerusalem, “Mangagiw kita kay kon dili, hisakpan kita ni Absalom. Magdali kita aron dili kita hiapsan niya ug hutdon ug pamatay.”
15. Miingon kang David ang iyang mga kadagkoan, “Hibaw-i nga andam kami sa pagtuman bisag unsay ipabuhat mo kanamo.”
16. Busa milakaw si David ug mikuyog kaniya ang tibuok niyang banay ug gibilin ni David ang napulo niya ka puyopuyo aron pag-atiman sa palasyo.
17. Milakaw ang hari ug mikuyog kaniya ang mga tawo. Unya nanghunong sila sa kataposang balay.
18. Gipauna niya ang iyang mga kadagkoan, lakip ang mga guwardiya sa hari nga mga Cheretihanon ug mga Peletihanon ug ang tanang 600 ka Gitihanon nga mikuyog kaniya gikan sa Gat.
19. Unya giingnan sa hari si Itai, ang Gitihanon nga ilang pangulo, “Nganong miuban ka man usab kanamo? Pauli ug alagari ang bag-ong hari kay langyaw ka ug gitalikdan mo ang imong balay.
20. Bag-o ka pa lamang miabot ug dili mahimo nga mouban ka kanamo. Nasayod ka nga wala ako mahibalo kon asa ako padulong? Busa pauli ug dad-a ang imong mga kaigsoonan. Hinaot unta nga ang gugma sa Ginoo nga walay paglubad mag-uban kanimo.”
21. Apan si Itai mitubag sa hari, “Ipanumpa ko sa Ginoo ug kanimo, Kamahalan, nga bisag asa ka mouban gayod ako kanimo, bisag unsay mahitabo.”
22. Giingnan ni David si Itai, “Kon mao kana, makauban ka kanamo.” Busa mikuyog si Itai uban sa iyang mga sakop ug sa tanang kabataan nga kuyog nila.
23. Ug nanghilak ang mga tawo sa kabalangayan nga ilang giagian. Unya milabang ang hari sa sapa sa Kidron uban sa iyang mga tawo ug mipadayon sila paingon sa kamingawan.