21. Miingon si Joram, “Andama ang akong karwahi.” Ug giandam nila ang karwahi niya. Unya si Joram ug si Ahasias nanggula sakay sa ilang tagsatagsa ka karwahi aron sa pagsugat kang Jehu. Gikasugat nila siya sa yuta ni Nabot.
22. Ug miingon si Joram kang Jehu, “Kalinaw ba ang imong tuyo, Jehu?”“May kalinaw bang mapaabot samtang anaa pa ang mga daotang babaye ug nagpadayon ang pagpamarang sa imong inahan nga si Jezebel?” mitubag si Jehu.
23. Unya si Joram mipaliso sa iyang kabayo ug mipadagag kusog nga nag-ingon “Ahasias, gibudhian ako!”
24. Ug giibot ni Jehu ang iyang pana ug gipana niya si Joram sa likod ug ang udyong milapos sa iyang kasingkasing ug nalup-og siya sulod sa iyang karwahi.
25. Giingnan ni Jehu ang iyang sinaligan nga si Bidkar, “Isakay siya ug ilabay ang iyang lawas sa yuta ni Nabot. Hinumdomi nga sa nagkasakay kitang duha sa luyo ni Ahab nga amahan ni Joram, ang Ginoo nagsulti niining panagnaa batok kaniya:
26. ‘Nakita ko kagahapon ang imong pagpatay kang Nabot ug sa iyang mga anak ug panimaslan ko ikaw niining dapita.’ Busa karon alsaha siya ug ibalibag sa giingon kong dapit sumala sa pulong sa Ginoo.”
27. Sa pagkakita niini ni Ahasias nga hari sa Juda, midagan siya paingon sa Bethagan. Gigukod siya ni Jehu ug miingon si Jehu sa iyang mga sundalo, “Patya usab ninyo siya.” Ug gipana nila siya sulod sa karwahi sa pagtungas nila sa Gur nga duol sa Jeblaam. Apan nakaabot gihapon siya sa Megido ug didto namatay.
28. Gidala siya sa iyang mga sulugoon sakay sa karwahi ngadto sa Jerusalem ug didto nila siya gilubong.