26. Sa pag-agi sa hari sa Israel duol sa kota sa siyudad, may usa ka babaye nga misinggit kaniya ug miingon, “Tabangi intawon ako, Kamahalan!”
27. Siya mitubag, “Kondili motabang kanimo ang Ginoo, unsa may akong ikatabang? Wala na akoy trigo o bino.”
28. Ug nangutana kaniya ang hari, “Unsa may imong problema?”Ang babaye mitubag, “Kining babayhana miingon kanako nga karong adlawa ang akong anak maoy among kan-on ug ugma ang iya na usab.
29. Busa giluto namo ang akong anak ug gikaon. Ug sa pagkasunod adlaw, giingnan ko siya, ‘Ang anak na usab nimo ang atong kan-on,’ apan gitagoan niya ang iyang anak.”
30. Sa pagkabati sa hari sa gisugilon sa babaye, gigisi niya ang iyang bisti. Niining higayona ang hari naglakaw sa kota sa siyudad ug nakita sa mga tawo nga didto sa ubos nga nagsapaw ang hari ug bisting sako.
31. Siya miingon, “Silotan unta ako sa Dios kon niining adlawa dili ko punggotan sa ulo si Eliseo nga anak ni Safat.”
32. Niadtong higayona si Eliseo naglingkod uban sa mga kadagkoan didto sa iyang balay. Ang hari nagsugo ug usa ka tawo sa pag-adto kang Eliseo apan sa wala pa moabot ang sinugo, si Eliseo miingon sa mga kadagkoan, “Nasayod ba kamo nga kining hari nga mamumuno nagpadalag sinugo aron sa pagpunggot sa akong ulo? Inig-abot sa sinugo, sirhi ang pultahan ug ayaw siya pasudla kay nagsunod kaniya ang hari.”
33. Apan samtang nagsulti pa siya, miabot ang hari ug miingon, “Gikan sa Ginoo kining maong kasamok busa dili na ako mosalig sa Ginoo.”