20. Unya gipasugoan ni Isaias si Hari Ezequias nga agig tubag sa pag-ampo sa hari,
21. ang Ginoo miingon:“Gibiaybiay ka sa katawhan sa Sion, O hari sa Asiria,ug gikataw-an ka nila.
22. Kinsa ba ang gitamay mo ug gipanamastamasan?Kinsa ba ang imong gisinggitanug giluratan kondili ako, ang Dios sa Israel!
23. Pinaagi sa imong mga sinugo,gibiaybiay mo ako, ang Ginoo,ug nag-ingon ka,‘Pinaagi sa akong daghang karwahi,natungas ko ang kinatumyan sa kabukiranbisan ang kinalayoang dapit sa Lebanon.Gipamutol ko ang kinahabogan niyang mga sidro,ang labing maayo niyang mga sipre.Nataak ko ang kinasuokan ug kinabag-an niyang kalasangan.
24. Nagkalot akog mga atabay;nag-inom akog tubig nga didto kuhaa sa lagyong mga dapitug gipahubas ko pinaagi sa akong mga tiil ang tanang suba sa Ehipto!’
25. “Wala ka ba diay mahibalo nga dugay ko nang gilaraw ang tanan nga mahitabo?Dugay ko nang gilaraw nga imong panggub-on ang kinutaang mga siyudad
26. ug tungod niini mawad-ag umoy ug kadasig ug mangalibog ang mga lumolupyo niini;mahimo silang sama sa mga tanom sa kaumahanug sama sa lunhawng sagbot nga miturok sa atop sa balay nga malaya lang dayon ug dili makatubo.
27. “Nasayod ako sa tanan mahitungod kanimo,unsay imong gibuhat ug asa ka paingonug sa imong kasilag kanako.
28. Kay gikasilagan mo man akoug kay nasayran ko man ang imong pagkagarboso,kaw-itan kog taga ang imong ilongug bukadohan ko ang imong babaug pabalikon ko ikaw sa imong giagian.”
29. Unya giingnan ni Isaias si Hari Ezequias, “Mao kini ang ilhanan: karong tuiga ug sa sunod tuig magkaon kamo sa abot nga wala ninyo ipugas. Sa ikatulong tuig mamugas ug makakaon kamo sa abot sa inyong pinugas ug mananom kamog paras ug makakaon kamo sa mga bunga niini.