1. Human niining mga buhat nga nahimo ni Hari Ezequias sa tumang kamatinud-anon, si Senakerib nga hari sa Asiria misulong sa Juda ug nagkampo libot sa kinutaan nga mga siyudad uban sa pagtuo nga mailog niya kini.
2. Sa dihang nakita ni Ezequias nga misulong si Senakerib aron sa pagpakig-away sa Jerusalem,
3. naglaraw siya uban sa iyang mga opisyal ug sa iyang mga sinaligan sa pagpahunong sa tubig gikan sa mga tubod nga diha sa gawas sa siyudad ug mitabang sila kaniya.
4. Nagkatigom ang daghang mga tawo ug gisampongan nila ang tanang sapa ug mga tuboran nga nag-agay sa tibuok yuta ug miingon sila, “Dili maayo nga makakita ug daghang tubig ang hari sa Asiria inig-anhi niya.”
5. Naningkamot si Ezequias pagtrabaho ug gitukod niya ang tanang kota nga nangatumpag ug sa ibabaw niini gitukod ang mga tore ug sa gawas niini gihimo niya ang laing kota. Gilig-on niya ang panalipod sa Siyudad ni David. Naghimo usab siya ug mga hinagiban ug daghang mga taming.
6. Nagtudlo siyag mga pangulo alang sa gubat nga maoy mangulo sa katawhan ug gitigom niya sila diha sa hawanan sa ganghaan sa siyudad. Gidasig niya sila ug giingnan,
7. “Pagmalig-on ug pagmaisog kamo. Ayaw kamo kahadlok sa hari sa Asiria ug sa iyang bagang kasundalohan kay may mas gamhanan nga ania kanato kay kaniya.
8. Gahom sa tawo ang iyang gisaligan apan uban kanato mao ang Ginoo nga atong Dios aron pagtabang ug pagpakig-away alang kanato.” Ang katawhan nadasig sa mga pulong sa ilang hari.
9. Wala madugay gilibotan ni Senakerib nga hari sa Asiria ug sa iyang kasundalohan ang siyudad sa Lakis. Unya nagpadala siyag mga sinugo ngadto kang Ezequias nga hari sa Juda ug sa katawhan sa Juda nga didto sa Jerusalem. Ang mga sinugo miingon,
10. “Mao kini ang giingon ni Senakerib, ang hari sa Asiria: Unsa may inyong gisaligan nga nagpabilin man kamo sa Jerusalem?
11. Wala ba kamo limbongi ni Ezequias aron ipapatay niya kamo sa gutom ug uhaw sa dihang miingon siya, ‘Ang Ginoo nga atong Dios magluwas kanato gikan sa hari sa Asiria?’
12. Dili ba kini si Ezequias mao man ang nagkuha sa mga halaran sa mga diosdios ug nagsugo sa Juda ug sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon, ‘Sa atubangan lamang sa usa ka halaran magsimba kamo ug diha niini anha kamo magsunog sa inyong mga halad’?
13. Wala ba kamo masayod sa akong nabuhat ingon man sa nabuhat sa akong katigulangan ngadto sa tanang katawhan sa ubang nasod? Nakaluwas ba sa mga tawo ang mga dios niadtong mga nasora?
14. Kon ang mga dios sa tanang kanasoran nga gilaglag sa akong katigulangan wala makaluwas kanila, makaluwas kaha kaninyo ang inyong Dios?
15. Busa ayaw kamo patunto o palimbong kang Ezequias niining paagiha ug ayaw siya tuohi kay walay dios sa bisan unsang nasod o gingharian nga nakaluwas gikan kanako o sa akong katigulangan. Labi pang dili makaluwas kaninyo ang inyong Dios!”
16. Ang mga opisyal nga taga-Asiria midugang pa gayod pagdaot sa Ginoo nga Dios ug sa iyang alagad nga si Ezequias.
17. Unya nagsulat si Senakerib aron pagbugalbugal sa Ginoo, ang Dios sa Israel. Miingon siya, “Ang Dios ni Ezequias dili makaluwas sa iyang katawhan gikan kanako sama nga ang mga dios sa kanasoran wala makaluwas sa ilang katawhan.”
18. Ug sa kusog nga tingog gisinggit kini nila sa pinulongan sa Juda ngadto sa katawhan sa Jerusalem nga didto sa kota aron paghadlok ug paglisang kanila aron sa ingon maagaw nila ang siyudad.
19. Gipakasama nila ang Dios sa Jerusalem sa mga dios sa katawhan sa kalibotan nga binuhat lamag tawo.
20. Unya ang hari nga si Ezequias ug si Isaias nga propeta, anak ni Amos, nag-ampo ug nagpakitabang sa Dios.
21. Ug ang Ginoo nagsugo ug usa ka anghel ug gipamatay sa anghel ang tanang mga sundalo sa hari sa Asiria. Busa mipauli si Senakerib nga naulawan ngadto sa iyang kaugalingong nasod. Ug sa pag-abot niya didto sa templo sa iyang dios, gidunggab siya sa pipila sa iyang mga anak.
22. Sa ingon niining paagiha giluwas sa Ginoo si Ezequias ug ang mga nagpuyo sa Jerusalem gikan kang Senakerib ug sa ilang mga kaaway. Unya nagmalinawon na sila.
23. Ug daghan ang nagdalag mga mahalong gasa ngadto kang Ezequias ug sukad niadtong panahona gipasidunggan siya sa tanang kanasoran.
24. Unya nasakit si Hari Ezequias ug hapit mamatay. Nag-ampo siya sa Ginoo ug gitubag siya sa Ginoo ug gihatagan ug ilhanan nga mamaayo siya.
25. Apan si Ezequias wala magpasalamat sa Ginoo tungod sa iyang garbo. Busa gisilotan sa Ginoo ang Juda ug ang Jerusalem.
26. Apan sa kataposan si Ezequias ug ang mga taga-Jerusalem nagpaubos sa ilang kaugalingon busa wala nila mahiagomi ang kaligutgot sa Dios samtang buhi pa si Ezequias.
27. Dato ug tinahod kaayo si Hari Ezequias. Naghimo siya alang sa iyang kaugalingon ug mga panudlanan alang sa plata, sa bulawan, sa mahalong mga bato, sa mga pahumot, sa mga taming ug sa tanang mahalong sudlanan.
28. Naghimo usab siyag mga bodega alang sa mga abot nga trigo, bino ug lana ug toril alang sa baka ug karnero.
29. Gawas niining tanan, gihatagan siya sa Dios ug mga karnero ug mga baka ug uban pang katigayonan ug nagtukod siyag daghang siyudad.
30. Siya maoy nag-ali sa ibabawng agianan sa tubig didto sa Gihon ug gipasimang kini sa kasadpang bahin ngadto paingon sa Jerusalem. Milampos si Ezequias sa tanan niyang gihimo.
31. Ug sa dihang miadto kaniya ang mga tinugyanan sa hari sa Babilonia aron pagpakisayod sa mga nahitabo sa nasod, gipasagdan lamang siya sa Dios aron pagsulay kaniya ug pagsuta sa tanan nga diha sa iyang kasingkasing.
32. Ang ubang nahimo ni Ezequias ug ang iyang maayong binuhatan nasulat diha sa Mga Panan-awon ni Isaias nga Propeta, ang Anak ni Amos, ug diha sa Kasaysayan sa mga Hari sa Juda ug sa Israel.
33. Ug si Ezequias namatay ug gilubong sa ibabaw sa gilubngan sa mga anak ni David. Ang tibuok Juda ug ang tanang nagpuyo sa Jerusalem nagpasidungog kaniya sa iyang kamatayon. Ang iyang anak nga si Manases maoy mipuli kaniya paghari.