7. Pinaagi niini, nadani ni David ang iyang mga tawo sa dili pagpatay kang Saul.Unya mitindog si Saul ug mibiya sa langub ug mipadayon sa iyang lakaw.
8. Unya migula usab si David sa langub ug gitawag niya si Saul, “Agalon kong hari!” Ug sa paglingi ni Saul sa iyang luyo, miyukbo si David
9. ug miingon kang Saul, “Nganong nagpadani ka man sa mga sugyot sa mga tawo nga nag-ingon nga daotan akog tuyo kanimo?
10. Karon nasayran mo na gayod nga gitugyan ka na sa Ginoo kanako ug pipila sa akong mga sakop nagsugyot kanako sa pagpatay kanimo. Apan wala ko ikaw patya kay dili ako makaako pagpatay sa akong agalon kay pinili ka man sa Ginoo.
11. Tan-awa, Amahan ko, kining tinabas nga akong gigunitan aron masayod ka nga wala akoy tinguha sa pagbudhi kanimo. Gikan kini sa sidsid sa imong bisti. Wala ako makasala kanimo apan nagtinguha ka sa pagpatay kanako.
12. Ang Ginoo maoy maghukom kanato. Siya maoy maantigong manimalos kanimo tungod sa imong gibuhat batok kanako apan dili ko gayod bakyawon ang akong kamot batok kanimo.
13. Sumala sa karaang panultihon, ‘Ang tawong daotan magbuhat ug daotan!’ Apan dili ako magpasipala kanimo.
14. Tan-awa ug kinsa ang gipangita ug gigukod sa hari sa Israel. Usa ka patay nga iro! Usa ka pulgas!
15. Ang Ginoo ray maghukom kanato kay siya ang manalipod ug magluwas kanako gikan kanimo.”
16. Human makasulti si David niini, si Saul miingon, “Ikaw ba kana, David, anak ko?” Ug mihilak si Saul.
17. Miingon siya kang David, “Mas matarong ka pa kay kanako kay gibaslan mo mag maayo ang akong pagkadaotan.