7. Kon moingon siya, ‘Maayo,’ nagpasabot kana nga wala siyay daotang hunahuna kanako. Apan kon masuko siya, atong masabot nga daotan siyag tuyo kanako.
8. Busa kaluy-i kining imong sulugoon tungod sa balaanon natong kasabotan. Apan kon sad-an ako, dili na kinahanglan nga imo pa akong dad-on sa imong amahan. Ikaw mismo ang mopatay kanako.”
9. Ug si Jonatan miingon, “Dili gayod kana mahitabo! Kon nasayod pa ako nga may daotang tuyo ang akong amahan, sultihan ko unta ikaw.”
10. Unya giingnan ni David si Jonatan, “Kinsa may mosulti kanako kon ang tinubagan sa imong amahan nagpaila nga siya nasuko kanako?”
11. Si Jonatan miingon kang David, “Tana, mangadto kita sa kaumahan.” Busa nangadto sila.
12. Unya si Jonatan miingon na usab kang David, “Saksi ang Ginoo, ang Dios sa Israel, sa akong isaad karon! Ugma ug sa ikatulo ka adlaw sa ingon niining taknaa pakigkitaan ko ang akong amahan ug kon maayo siyag buot kanimo pahibaloon ko ikaw niini.
13. Apan kon may daotang tuyo ang akong amahan kanimo, silotan unta ako sa Ginoo kon dili ko ikaw pahibaloon ug pakagiwon aron makalikay ka. Mag-uban unta kanimo ang Ginoo ingon nga siya nag-uban kaniadto sa akong amahan.
14. Unya kon ako buhi pa, ipakita kanako ang matinud-anong gugma sa Ginoo aron dili ako mamatay.
15. Hinaot pa nga magpabilin ang imong pagsalig sa akong banay hangtod sa hangtod. Unya kon puohon na sa Ginoo ang tanan mong kaaway,