6. Tungod niini kanunayng biaybiayon ni Penina si Hana.
7. Bugalbugalan siya ni Penina matag higayon nga siya moadto sa balay sa Dios. Busa si Hana maghilak ug dili mokaon.
8. Ug si Elcana nga iyang bana moingon kaniya, “Hana, nganong naghilak ka man ug dili mokaon? Unsa may imong nagul-an? Dili ba diay mas bililhon pa ako alang kanimo kay sa napulo ka anak nga lalaki?”
9. Usa ka adlaw niana, human sa ilang pagpangaon didto sa templo sa Ginoo sa Silo, mitindog si Hana. Si Eli, ang pari, naglingkod duol sa haligi sa ganghaan sa templo sa Ginoo.
10. Labihang guola ni Hana ug nag-ampo siya sa Ginoo ug naghilak pag-ayo.
11. Nanaad siya ug miingon, “O Ginoo nga Labing Gamhanan, kon tagdon mo ang kasubo sa imong sulugoon ug hinumdoman mo ako ug hatagan mo akog anak nga lalaki, ihalad ko siya kanimo aron mag-alagad siya kanimo sa tibuok niyang kinabuhi ug dili ko gayod siya patupihan.”
12. Ug samtang nagpadayon siya pag-ampo sa Ginoo, gipanid-an ni Eli ang baba ni Hana.
13. Nag-ampo si Hana sa hilom. Ang mga ngabil lamang niya ang nagkibot-kibot ug wala mabati ang iyang tingog busa nagtuo si Eli nga hubog si Hana.
14. Ug giingnan niya siya, “Kanus-a ka man huwasi sa imong kahubog? Ayaw na pag-inom.”
15. Apan si Hana mitubag, “Dili ako hubog apan may gikagul-an ako pag-ayo. Wala ako makainom ug bino o isog nga ilimnon kondili nakigsulti ako sa Ginoo tungod sa akong kaguol.
16. Ayaw isipa nga daotang babaye ang imong alagad kay nagpahungaw lamang ako sa akong kabalaka ug kasubo.”