49. pamatia sila ug kaluy-i.
50. Pasayloa ang imong katawhan nga nakasala kanimo. Pasayloa usab ang tanan nga kalapasan nga ilang nahimo ug kaluy-i sila atubangan niadtong mga nagbihag kanila aron nga ang mga nagbihag maluoy usab kanila.
51. Imo silang katawhan nga imong gipagawas sa hudnong nagdilaab nga mao ang Ehipto.
52. “O Ginoong Dios, pamatia ang pangamuyo sa imong sulugoon ug ang pag-ampo sa imong katawhan, ang Israel. Pamatia sila sa higayon nga mosangpit sila kanimo.
53. Kay gipili mo sila gikan sa katawhan sa kalibotan aron mahimo nimong katawhan sumala sa gipahayag mo pinaagi kang Moises nga imong sulugoon sa dihang gikuha mo ang among katigulangan gikan sa Ehipto.”
54. Sa nakahuman na si Solomon niining iyang pag-ampo sa Ginoo mitindog siya gikan sa atubangan sa halaran diin didto nagluhod siya binayaw ang iyang mga kamot.
55. Mitindog siya ug gipanalanginan niya ang tanang Israelita nga nagkatigom didto ug sa kusog nga tingog miingon siya,
56. “Dalaygon ang Ginoo nga naghatag ug pahulay sa iyang katawhan, ang Israel, sumala sa tanan nga gisaad niya! Wala pay saad niya pinaagi kang Moises nga wala niya tumana!
57. Ang Ginoo nga atong Dios mag-uban unta kanato ingon nga nag-uban siya sa atong katigulangan. Hinaot unta nga dili kita niya biyaan o isalikway.
58. Himoon unta kita niyang masinugtanon kaniya ug magkinabuhi sumala sa iyang kabubut-on ug magtuman sa iyang kasugoan, sa iyang mga balaod ug sa iyang mga lagda nga gisugo niya sa atong katigulangan.
59. Hinaot unta kining akong mga pangaliyupo adlaw ug gabii modangat sa Ginoo nga atong Dios ug nga tabangan unta niya ang iyang alagad ug ang iyang katawhan, ang Israel, sumala sa ilang mga gikinahanglan sa matag adlaw
60. aron masayod ang tanang katawhan sa kalibotan nga ang Ginoo mao ang Dios ug wala nay lain.