25. Busa, O Ginoo nga Dios sa Israel, tumana usab ang imong gisaad sa imong alagad nga si David nga akong amahan sa diha nga ikaw miingon, ‘Dili ka makabsag anak nga mopuli kanimo paghari kon sila magmatinumanon sa akong mga lagda sama kanimo.’
26. Busa tumana, O Dios sa Israel, ang gisaad mo sa imong alagad nga si David nga akong amahan.
27. “Apan mopuyo ba gayod ikaw, O Dios dinhi sa kalibotan? Kon ang langit ug ang kinatas-ang langit dili man gani igo nga imong kapuy-an, unsa pa kaha ang Templo nga akong gitukod?
28. Apan tagda ang akong pag-ampo, O Ginoo nga akong Dios. Pamatia ang akong pagsangpit kanimo niining adlawa
29. aron sa adlaw ug gabii bantayan mo kining Templo, ang dapit nga imong giingon diin pasidunggan ang imong ngalan aron mamati ka sa pag-ampo nga ihalad sa imong alagad nganhi niining dapita.
30. Ug pamatia usab ang pangaliya sa imong alagad ug sa imong katawhan, ang Israel, inig-ampo nila nga mag-atubang niining dapita. Pamati diha sa langit nga maoy imong puy-anan ug inigkadungog mo, pasayloa kami.
31. “Kon makasala ang usa ka tawo sa iyang isigkatawo ug papanumpaon siya ug moanhi siya ug manumpa atubangan sa imong halaran nga ania niining balaya,
32. pamati diha sa langit ug hukmi ang imong mga sulugoon. Siloti ang sad-an sumala sa iyang binuhatan ug ipahayag nga walay sala ang matarong pinaagi sa pagganti kaniya sumala sa iyang katarong.
33. “Kon mabuntog sa ilang kaaway ang imong katawhan, ang Israel, kay nakasala sila kanimo, unya maghinulsol sila ug moila sa imong ngalan ug mag-ampo ug mangamuyo kanimo dinhi niining Temploha,