25. Miingon si Miqueas, “Masayran mo unya kini inigtago mo sa usa ka hilit nga lawak.”
26. Si Ahab miingon, “Dakpa si Miqueas ug dad-a siya pagbalik ngadto kang Amon, ang gobernador sa siyudad ug kang Joas, ang anak sa hari,
27. ug ipabilanggo siya kanila ug pahatagi lamang ug diyutayng pagkaon ug tubig hangtod nga mopauli ako.”
28. Si Miqueas miingon, “Kon mahiuli ka pa gani, nan, wala mosulti kanako ang Ginoo.” Ug siya miingon, “Kamong tanan nga katawhan, timan-i ninyo kini.”
29. Busa ang hari sa Israel nga si Ahab, ug si Josafat, ang hari sa Juda, misulong sa Ramot-gilead.
30. Ug miingon si Ahab kang Josafat, “Magtakuban ako nga makiggubat apan ikaw pagsul-ob sa harianon mong bisti.” Busa ang hari sa Israel miadto sa gubat nga nagtakuban.
31. Ang hari sa Siria nagmando sa 32 ka kapitan sa mga magkarwahi. Siya miingon, “Ayaw kamo pagpakig-awayg ordinaryong tawo o sa mga gamhanan kondili sa hari sa Israel lamang.”
32. Ug sa dihang nakita si Josafat sa mga kapitan sa mga magkarwahi, sila miingon, “Sa walay duhaduha siya mao ang hari sa Israel.” Busa mipaatubang sila aron sa pagpakig-away kaniya ug si Josafat misinggit.
33. Ug sa dihang nakita sa mga kapitan sa mga nagkarwahi nga dili diay siya mao ang hari sa Israel, wala sila mopadayon sa paggukod kaniya.
34. Apan may usa ka tawo nga nanaghap pagpana ug naigo niya si Ahab, ang hari sa Israel, sa tinakdoan gayod sa iyang salipod sa dughan. Busa miingon siya sa nagdala sa iyang karwahi, “Balik ug ilikay ako kay samaran ako!”
35. Ug misamot kainit ang gubat niadtong adlawa ug si Hari Ahab nagsandig sa karwahi nga nag-atubang sa mga taga-Siria hangtod nga namatay siya sa pagkagabii ug mibanaw ang iyang dugo sa salog sa karwahi.