38. Unya mikunsad ang kalayo sa Ginoo, ug giut-ot ang halad nga sunogonon ingon man ang sugnod lakip ang mga bato ug abog ug nauga ang tubig nga diha sa kanal.
39. Sa pagkakita niini sa tanang katawhan, nanghapa sila ug miingon, “Si Yahweh mao ang Dios. Si Yahweh lamang maoy Dios!”
40. Ug si Elias miingon kanila, “Dakpa ninyo ang mga propeta ni Baal! Kinahanglan nga walay makaikyas kanila!” Ug gidakop nila sila ug gidala sila ni Elias didto sa Sapa sa Kison ug gipamatay didto.
41. Ug si Elias miingon kang Ahab, “Tungas karon ug kaon ug inom kay may dinahunog sa ulan.”
42. Busa mitungas si Ahab aron sa pagkaon. Ug mitungas si Elias ngadto sa tumoy sa Bukid sa Carmel ug miyuko ug gibutang niya ang iyang nawong tungatunga sa iyang mga tuhod.
43. Ug miingon siya sa iyang sulugoon, “Lakaw karon, tan-aw ngadto sa dagat.” Milakaw ang sulugoon ug mitan-aw ug miingon, “Wala akoy nakita.” Ug miingon si Elias, “Balik ngadto sa pito ka higayon.”
44. Ug sa ikapito ka higayon miingon ang sulugoon, “May gamay nga dag-om nga ingon kadako sa kamot sa tawo ug mipataas gikan sa dagat.”Ug si Elias miingon, “Lakaw ug adtoa si Ahab ug ipaandam ang iyang karwahi ug palugsonga siya kay tingalig hiabotan siya sa ulan.”
45. Wala madugay miitom ang kalangitan tungod sa mga dag-om ug hangin ug miabot ang kusog nga ulan. Misakay si Ahab paingon sa Jezreel.
46. Ang gahom sa Ginoo diha kang Elias. Gibaksan ni Elias ang iyang hawak ug midagan pag-una kang Ahab ngadto sa ganghaan sa Jezreel.