19. Tungod ug alang sa imong alagad, O Ginoo, ug sumala sa imong pagbuot, gihimo mo kining kahibulongang mga butang nga imong gipadayag.
20. Walay sama kanimo, O Ginoo, ug walay laing Dios gawas kanimo sumala sa among nahibaloan.
21. Walay laing nasod sa kalibotan nga sama sa imong katawhan, ang Israel, nga imong giluwas aron maimo. Ang imong ngalan nabantog tungod sa kahibulongan ug makalilisang mong mga buhat sa dihang gipakagiw mo ang mga kaaway gikan sa imong katawhan nga imong giluwas gikan sa Ehipto.
22. Gihimo mong imong katawhan ang Israel hangtod sa hangtod ug ikaw, O Ginoo, nahimong ilang Dios.
23. Busa karon, O Ginoo, itugot nga ang imong gisulti bahin sa imong alagad ug sa iyang banay molungtad hangtod sa hangtod sumala sa imong saad ug buhata ang buot mong buhaton.
24. Ug ang imong ngalan pasidunggan hangtod sa kahangtoran pinaagi sa pag-ingon, ‘Ang Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, mao ang Dios sa mga Israelita,’ ug ang banay sa imong alagad nga si David mahimong lig-on sa atubangan nimo.
25. Gipadayag mo, O Dios ko, sa imong alagad nga lig-onon mo ang iyang banay, busa nadasig ako sa pag-ampo kanimo.
26. O Ginoo, ikaw ang Dios, ug gisaad mo kining maayong butang sa imong alagad.
27. Busa hinaot unta nga ikahimuot mo ang pagpanalangin sa banay sa imong alagad aron molungtad kini sa kahangtoran kay unsa gani ang imong panalanginan, O Ginoo, mabulahan gayod hangtod sa kahangtoran.”