17. Dugang pa gayod niini, O Dios, nagsaad kag dagkong mga butang alang sa akong banay sa umaabot nga panahon ug gipadayag mo kanako ang umaabot nga kaliwatan, O Ginoo nga Dios!
18. Dili mahubit sa pulong ang akong gibati tungod sa imong pagpasidungog sa imong alagad. Nakaila ka sa imong alagad.
19. Tungod ug alang sa imong alagad, O Ginoo, ug sumala sa imong pagbuot, gihimo mo kining kahibulongang mga butang nga imong gipadayag.
20. Walay sama kanimo, O Ginoo, ug walay laing Dios gawas kanimo sumala sa among nahibaloan.
21. Walay laing nasod sa kalibotan nga sama sa imong katawhan, ang Israel, nga imong giluwas aron maimo. Ang imong ngalan nabantog tungod sa kahibulongan ug makalilisang mong mga buhat sa dihang gipakagiw mo ang mga kaaway gikan sa imong katawhan nga imong giluwas gikan sa Ehipto.
22. Gihimo mong imong katawhan ang Israel hangtod sa hangtod ug ikaw, O Ginoo, nahimong ilang Dios.
23. Busa karon, O Ginoo, itugot nga ang imong gisulti bahin sa imong alagad ug sa iyang banay molungtad hangtod sa hangtod sumala sa imong saad ug buhata ang buot mong buhaton.
24. Ug ang imong ngalan pasidunggan hangtod sa kahangtoran pinaagi sa pag-ingon, ‘Ang Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, mao ang Dios sa mga Israelita,’ ug ang banay sa imong alagad nga si David mahimong lig-on sa atubangan nimo.