9. Ang kabos nga igsoon angay maglipay kay pauswagon sa Dios
10. ug ang dato nga igsoon kinahanglan nga magpaubos kay siya mahanaw lamang sama sa bulak sa balili.
11. Ang adlaw mosubang uban sa naglagiting nga kainit nga makapalaya sa balili ug ang bulak niini malarag ug mahanaw ang iyang katahom. Sama niini ang dato; takulahaw lang nga mamatay siya samtang nagkapuliki sa iyang mga patigayon.
12. Bulahan ang tawo nga mobarog taliwala sa mga pagtintal kay sa iyang pagdaog makadawat siya sa kinabuhi, ang ganti nga gisaad sa Dios alang niadtong mga nahigugma kaniya.
13. Kon ang usa ka tawo tintalon, dili siya angay moingon, “Kining tintasyon gikan sa Dios.” Kay ang Dios dili man matintal sa pagbuhat ug daotan ug dili usab siya motintal kang bisan kinsa.
14. Apan moabot ang tintasyon kon ang tawo hayluon ug danihon sa daotan niyang tinguha.
15. Unya ang iyang daotang tinguha manamkon ug manganak ug sala ug inigkahingkod na sa sala, magdala kinig kamatayon.
16. Minahal kong mga igsoon, ayaw kamo palimbong!
17. Ang tanang maayo ug hingpit nga mga gasa naggikan sa langit; gikan kini sa Dios nga maoy nagbuhat sa mga kahayag diha sa langit. Dili gayod siya mausab o magpakitag landong sa pagkausab.
18. Sa iyang pagbuot gihimo kita niyang mga anak pinaagi sa pulong sa kamatuoran aron sa tanan niyang binuhat mahisama kita sa unang mga bunga.
19. Minahal kong mga igsoon, timan-i kini! Kinahanglan nga andam kamong tanan sa pagpamati apan dili madalidalion sa pagsulti o dali nga masuko.