15. Kay ang Espiritu nga gihatag sa Dios kaninyo dili mag-ulipon kaninyo aron kamo mahadlok. Ang maong Espiritu maghimo hinuon kaninyo nga mga anak sa Dios. Tungod niini makasangpit na kita sa Dios pinaagi sa pag-ingon, “Amahan! Amahan ko!”
16. Makighiusa ang maong Espiritu sa atong espiritu aron pagmatuod nga kita mga anak sa Dios.
17. Ug kay mga anak man kita niya, madawat nato ang mga panalangin nga gitagana sa Dios ug madawat nato kini uban kang Cristo. Kay kon makig-ambit kita sa iyang mga pag-antos, makaambit usab kita sa iyang himaya.
18. Giisip ko nga ang atong mga pag-antos niining panahona dili gayod ikatandi sa himaya nga ipadayag unya kanato.
19. Mahinangpon nga nagpaabot ang kabuhatan nga ipadayag sa Dios ang iyang mga anak.
20. Kay gitugotan sa Dios nga mahimong kawang ang kabuhatan, dili tungod sa kaugalingong pagbuot niini kondili tungod sa pagbuot sa Dios. Apan bisan pa niini, nagpabilin ang paglaom
21. kay luwason man gayod ang kabuhatan gikan sa kaulipnan sa pagkamadunoton ug makaambit kini sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Dios.
22. Nasayod kita nga hangtod karon ang tibuok kabuhatan nag-agulo tungod sa kasakit sama sa babaye nga nagbati.
23. Apan dili kay ang kabuhatan lang ang nag-agulo kondili lakip kita nga nagbaton na sa Espiritu ingon nga unang gasa sa Dios. Nag-agulo kita samtang nagpaabot kon kanus-a sagupa nga mga anak sa Dios ug kanus-a luwasa sa hingpit.