15. Ang Balaod nagdala sa kasuko sa Dios; apan kon walay balaod, walay kalapasan.
16. Busa ang saad madawat pinasikad sa pagtuo aron maangkon gayod kini ingon nga gasa sa Dios alang sa tanang kaliwat ni Abraham—dili lamang kanila nga nagtuman sa Balaod kondili niadtong nagtuo usab sama kang Abraham. Kay si Abraham mao ang espirituhanong amahan natong tanan;
17. sumala sa giingon sa kasulatan, “Gihimo ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod.” Busa nadawat ni Abraham ang saad atubangan sa Dios nga gituohan niya, ang Dios nga nagbanhaw sa mga patay ug nagmugna sa tanan nga wala kaniadto.
18. Mituo ug milaom si Abraham bisan sa panahon nga wala na siyay paglaom nga makaanak pa. Busa nahimo siyang amahan sa daghang mga nasod; sumala sa giingon sa kasulatan, “Ingon kadaghan sa mga bituon ang imong kaliwat.”
19. Hapit na siya mausa ka gatos ka tuig apan bisag nagkangokango na siya ug si Sara dili na makaanak wala siya kawad-ig pagtuo nga makaanak pa sila.
20. Wala siya kawad-ig paglaom nga matuman gayod ang gisaad sa Dios kaniya kay ang iyang pagtuo naghatag man kaniyag gahom ug gidayeg niya ang Dios.
21. Kay nasiguro niya nga ang Dios makahimo gayod sa pagtuman sa iyang gisaad.
22. Busa si Abraham “gihimong matarong sa Dios” tungod sa iyang pagtuo.
23. Ang pulong nga “gihimo siyang matarong” wala isulat alang lamang kaniya.
24. Gisulat kini alang usab kanato nga himoong matarong kay nagtuo man kita kaniya nga nagbanhaw kang Jesus nga atong Ginoo.
25. Gitugyan siya aron patyon tungod sa atong mga sala ug gibanhaw aron himoon kitang matarong.