13. Gisaad sa Dios kang Abraham ug sa iyang mga kaliwat nga maiya ang kalibotan. Gihimo kining maong saad dili tungod kay gituman ni Abraham ang Balaod kondili tungod kay mituo siya ug gihimong matarong sa Dios.
14. Kay kon ihatag ngadto sa mga tawo nga nagtuman sa Balaod ang mga gisaad sa Dios, walay kapuslanan ang pagtuo ug kawang lang ang saad sa Dios.
15. Ang Balaod nagdala sa kasuko sa Dios; apan kon walay balaod, walay kalapasan.
16. Busa ang saad madawat pinasikad sa pagtuo aron maangkon gayod kini ingon nga gasa sa Dios alang sa tanang kaliwat ni Abraham—dili lamang kanila nga nagtuman sa Balaod kondili niadtong nagtuo usab sama kang Abraham. Kay si Abraham mao ang espirituhanong amahan natong tanan;
17. sumala sa giingon sa kasulatan, “Gihimo ko ikaw nga amahan sa daghang mga nasod.” Busa nadawat ni Abraham ang saad atubangan sa Dios nga gituohan niya, ang Dios nga nagbanhaw sa mga patay ug nagmugna sa tanan nga wala kaniadto.
18. Mituo ug milaom si Abraham bisan sa panahon nga wala na siyay paglaom nga makaanak pa. Busa nahimo siyang amahan sa daghang mga nasod; sumala sa giingon sa kasulatan, “Ingon kadaghan sa mga bituon ang imong kaliwat.”
19. Hapit na siya mausa ka gatos ka tuig apan bisag nagkangokango na siya ug si Sara dili na makaanak wala siya kawad-ig pagtuo nga makaanak pa sila.
20. Wala siya kawad-ig paglaom nga matuman gayod ang gisaad sa Dios kaniya kay ang iyang pagtuo naghatag man kaniyag gahom ug gidayeg niya ang Dios.
21. Kay nasiguro niya nga ang Dios makahimo gayod sa pagtuman sa iyang gisaad.