1. Ang buot kong ipasabot mao kini: samtang bata pa ang anak nga maoy manununod sa katigayonan sa iyang amahan, sama siya sa usa ka ulipon bisan kon siya ang tag-iya sa tanan.
2. May mga tawo nga mag-atiman kaniya ug magdumala sa iyang katigayonan hangtod nga moabot ang panahon nga gitakda sa iyang amahan.
3. Kita usab kaniadto ulipon sa mga gahom nga nagmando sa kalibotan samtang bata pa kita sa espiritu.
4. Apan sa pag-abot na sa hustong panahon, gipadala sa Dios ang iyang Anak, gipanganak sa tawhanong inahan ug nagkinabuhi siya ilalom sa Balaod
5. aron pagluwas niadtong nailalom sa Balaod ug aron mahimo kitang mga anak sa Dios.
6. Aron sa pagpaila nga kamo iyang mga anak, gipadala sa Dios ang Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong kasingkasing, ang Espiritu nga nagtuaw, “Amahan ko!”
7. Busa dili na kamo ulipon kondili anak na. Ug tungod kay kamo iya nang anak, ang Dios maghatag kaninyo sa tanan nga anaa kaniya.
8. Kaniadto wala kamo makaila sa Dios busa naulipon kamo sa mga diosdios.
9. Apan karon nga nakaila na kamo sa Dios o karon nga nailhan na kamo sa Dios, nganong mamalik man kamo ngadto sa walay gahom ug walay hinungdang mga espiritu aron magpaulipon pag-usab kanila?
10. Nagtamod gihapon kamo sa mga adlaw, mga bulan, mga panahon ug mga tuig.
11. Nahadlok ako nga tingalig wala lamay kapuslanan ang tanan kong paningkamot alang kaninyo.
12. Mga igsoon, naghangyo ako kaninyo nga magpakasama kamo kanako sama nga ako nagpakasama kaninyo. Wala kamo makasala kanako.